Antoni Nieroba

polski piłkarz

Antoni Nieroba (ur. 17 stycznia 1939 w Chorzowie, zm. 24 czerwca 2021 tamże[1]) – piłkarz, reprezentant Polski. Z zawodu technik - elektryk. Na początku kariery grał na pozycji pomocnika, a następnie obrońcy. Wychowanek Ruchu Chorzów, grał w tym klubie w latach 1952-1972.

Antoni Nieroba
Data i miejsce urodzenia

17 stycznia 1939
Chorzów

Data i miejsce śmierci

24 czerwca 2021
Chorzów

Pozycja

pomocnik/obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
1952–1956 Ruch Chorzów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1956–1972 Ruch Chorzów 347 (20)
1972–1974 LB Châteauroux 57 (2)
W sumie: 404 (22)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1959–1967  Polska 17 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1980–1982 Rozwój Katowice
1983–1985 LB Châteauroux
1986–1988 BKS Stal Bielsko-Biała
2001 AKS Chorzów
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

W lidze rozegrał 347 spotkań (17 sezonów) i zdobył 20 goli – zajmuje 19. miejsce wśród polskich piłkarzy pod względem liczby rozegranych meczów w ekstraklasie. W barwach Ruchu rozegrał 401 spotkań (PP 36 meczów, Puchar Intertoto 12 meczów i Puchar UEFA 12 meczów). Jest absolutnym rekordzistą w ilości rozegranych meczów w tym klubie. Dwukrotnie zdobył mistrzostwo Polski: w roku 1960 i 1968.

Wspomnieć też należy, że Antoni Nieroba i Jego klubowy kolega z zespołu chorzowskiego Ruchu w 1965 roku mieli swój udział w zdobyciu przez...Polonię Bytom Pucharu Rappana, a stało się to za zgodą działaczy chorzowskiego Ruchu, którzy wspomogli bytomska Polonię wypożyczając swych dwóch piłkarzy.

W reprezentacji Polski swój pierwszy mecz rozegrał przeciwko reprezentacji Izraela 21 czerwca 1959 roku 7-2 (3-1) na Stadionie Olimpijskim we Wrocławiu,a swój ostatni mecz w koszulce z orłem na piersi rozegrał przeciwko reprezentacji Rumunii 29 października 1967 roku na stadionie krakowskiej Wisły 0-0 wynik tego towarzyskiego meczu. Mecz też ten był debiutem,a zarazem pożegnaniem z reprezentacją Polski dla klubowego kolegi Antoniego Nieroby z Ruchu Chorzów,Józefa Gomolucha.

Pod koniec kariery wyjechał do Francji gdzie grał od 1972 roku do 1974 roku w zespole LB Châteauroux (w 1984 w zespole tym pracował razem z Antonim Piechniczkiem). W latach 1980-1982 był trenerem Rozwoju Katowice, a do 2001 trenerem AKS-u Chorzów.

W 2017 roku otrzymał nagrodę imienia Gerarda Cieślika przyznawana byłym, wybitnym piłkarzom Ruchu Chorzów. Pochowany na cmentarzu przy kościele pw. Ducha Świętego w Chorzowie[2].

Grób Antoniego Nieroby

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj