Antoni Poszowski
Antoni Stanisław Poszowski (ur. 29 marca 1931 w Rajczy[1], zm. 12 listopada 2003 w Sopocie) – profesor zwyczajny sztuk muzycznych, doktor nauk humanistycznych, dyrygent, teoretyk muzyki, rektor Akademii Muzycznej w Gdańsku w latach 1972–1987 i 1999–2003, rektor Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy w latach 1993–1999.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 29 marca 1931 w Rajczy w powiecie żywieckim. Był absolwentem wydziałów Wyższej Szkoły Muzycznej w Sopocie: Wydziału Pedagogiki Muzycznej i Dyrygentury Zespołami Wokalno-Instrumentalnymi (1955) i Wydziału Kompozycji, Teorii i Dyrygentury w zakresie teorii (1958) i w zakresie dyrygentury (1958). Od 1953 roku należał do PZPR[2]. Doktoryzował się w zakresie teorii muzyki w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie[1] (1971). Tytuł profesora sztuk muzycznych otrzymał w 1979, a na stanowisko profesora zwyczajnego został mianowany w 1990.
Od 1957 był związany z Wyższą Szkołą Muzyczną w Sopocie (od 1984 Akademia Muzyczna w Gdańsku). W okresie 1966–1968 był prodziekanem, w latach 1969–1972 dziekanem Wydziału Wychowania Muzycznego, a w latach 1972–1987 rektorem tej uczelni. Jednocześnie pracował jako profesor w katedrze teorii muzyki i kompozycji bydgoskiej Akademii Muzycznej. W tej uczelni pełnił funkcję dziekana Wydziału Teorii i Kompozycji (1987–1990), prorektora (w latach 1990–1993), później rektora (1993–1999). W czasie kierowania bydgoską uczelnią podniósł jej status do poziomu akademickiego (uczelnia uzyskała uprawnienia do przeprowadzania przewodów kwalifikacyjnych doktora i doktora habilitowanego). W 1999 został ponownie wybrany na stanowisko rektora Akademii Muzycznej im. S. Moniuszki w Gdańsku.
Wypromował przeszło 60 magistrów i kilku doktorów. Był uczestnikiem krajowych i zagranicznych sesji naukowych, m.in. w Bułgarii, Niemczech. Był członkiem Związku Kompozytorów Polskich i Gdańskiego Towarzystwa Naukowego[1]. Uznawany był za specjalistę w zakresie teorii i praktyki muzycznej. Był autorem około stu publikacji: książek, skryptów, podręczników harmonii tonalnej i funkcyjnej[1], artykułów.
Jako dyrygent występował gościnnie m.in. w Filharmonii Bałtyckiej, Kieleckiej, Koszalińskiej, Olsztyńskiej, prowadził także koncerty z akademicką orkiestrą symfoniczną w Gdańsku oraz Toruńską Orkiestrą Kameralną. Zmarł w wyniku nowotworu 12 listopada 2003 w Sopocie, msza żałobna odbyła się 18 listopada w archikatedrze Oliwskiej w Gdańsku; został pochowany na cmentarzu komunalnym w Sopocie[1] (kwatera N6-4-23)[3].
Odznaczenia edytuj
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi[2]
- Medal 30-lecia Polski Ludowej
- Medal 40-lecia Polski Ludowej[4]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaka Zasłużony Działacz Kultury
- Nagroda Ministra Kultury i inne.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e TOR: Pożegnanie rektora. [w:] naszemiasto.pl Gdańsk [on-line]. 2003-11-15. [dostęp 2019-11-05].
- ↑ a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 770. ISBN 83-223-2073-6.
- ↑ śp. Antoni Poszowski
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1046-1047
Bibliografia edytuj
- Pruss Zdzisław, Weber Alicja, Kuczma Rajmund: Bydgoski leksykon muzyczny. Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne. Bydgoszcz 2004, str. 466-467