Antoni Wacław Stadnicki

1771 - 1836 ziemianin; historyk

Antoni Wacław Michał Egidiusz Franciszek Stadnicki herbu Szreniawa bez Krzyża (ur. 28 września 1771 w Opatowie, zm. 15 sierpnia 1836 w Trzcinicy) – polski ziemianin i historyk.

Antoni Wacław Stadnicki
Antoni Wacław Michał Egidiusz Franciszek
Herb
Szreniawa bez Krzyża
Rodzina

Stadniccy herbu Szreniawa bez Krzyża

Data i miejsce urodzenia

28 września 1771
Opatów

Data i miejsce śmierci

15 sierpnia 1836
Trzcinica

Ojciec

Franciszek Stadnicki

Matka

Teresa Wężyk

Żona

Józefa Jabłonowska

Dzieci

Kazimierz
Aleksander
Władysław
Zygmunt

Był synem Franciszka Stadnickiego i Teresy z domu Wężyk. W 1791 został członkiem komisji cywilno-wojskowej ziemi wieluńskiej. W 1792 roku został wybrany z sejmiku ziemskiego ziemi kaliskiej delegatem do króla z podziękowaniem za Ustawę Rządową 3 Maja. Po trzecim rozbiorze Polski podróżował, był m.in. w Holandii. Po powrocie osiadł początkowo w Dukli, później w Żmigrodzie zakupionym w 1801. Był członkiem założonego w 1810 w Warszawie Towarzystwa Rolniczo-Gospodarczego. W latach 1812–1819 sprawował nadzór nad dukielskim odcinkiem pocztowego traktu węgierskiego. W 1815 polecił sporządzić katalog zgromadzonej w Żmigrodzie biblioteki księgozbiór liczył 1774 tomy. Od 1800 gromadził książki, był właścicielem części zbiorów po Ewaryście Kuropatnickim, prowadził korespondencję i wymianę książek z Józefem Maksymilianem Ossolińskim. 15 listopada 1826 roku został członkiem honorowym nowo powstałego Towarzystwa Naukowego Krakowskiego. Prowadził badania naukowe nad średniowieczem, nad dziejami Żydów i nad dziejami ziemi podkarpackiej. Był mecenasem lwowskich czasopism naukowych Pamiętnika Lwowskiego i Pszczoły Polskiej. Od 1827 roku był posłem galicyjskiego sejmu stanowego.

Z małżeństwa zawartego w 1801 z Józefą z Jabłonowskich, córką Stanisława, starosty wiszniowskiego miał 4 synów: Kazimierza Piotra, Aleksandra, Władysława (ur. 1810) oraz Zygmunta - księdza.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj