Antoni Wiącek
Antoni Wiącek (ur. 11 lutego 1889 w Borowej k. Mielca, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.
| |
 kapitan piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
11 lutego 1889 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1918–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie Józefa i Wiktorii z Małków. Absolwent szkoły ludowej. Po dwóch latach nauki w szkole agronomicznej wyemigrował do USA. Za oceanem ukończył kursy wojskowe w Związku Sokołów Polskich. Po zakończeniu kursu w Toronto, został instruktorem w Bostonie[1]. W styczniu 1918 wstąpił do armii gen. Hallera[1], a w marcu tego roku awansował do stopnia podporucznika. Na froncie francuskim dowodził kompanią. 2 stycznia 1919 mianowany porucznikiem. Po powrocie do Polski, przydzielony do 44 pułku piechoty z 13 Dywizji Piechoty[1]. Walczył w wojnie 1920 roku[1].
.jpg)
Do 1922 r. służył w 44 pp, jako dowódca batalionu. Następnie zdemobilizowany[1]. Jako osadnik wojskowy osiedlił się w Korcu na Wołyniu.
Kapitanem mianowany 19 marca 1939. Przydzielony do kadry Okręgu Korpusu Nr II.
W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej 029/1 z 13 kwietnia 1940, poz. 74[2].
Życie prywatne edytuj
Mieszkał w Korcu na Wołyniu, gdzie prowadził sklep. Żonaty z Heleną z d. Sajpel, miał córkę i dwóch synów.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 1556[3]
- Krzyż Walecznych – trzykrotnie[3]
- Krzyż Niepodległości – 17 marca 1938[2]
- Legia Honorowa Sokolstwa Polskiego w Ameryce
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Kolekcja VM ↓, s. 4.
- ↑ a b Banaszek, Roman i Sawicki 2000 ↓, s. 314.
- ↑ a b BETA Księgi Cmentarne [online], ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl [dostęp 2017-06-18].
Bibliografia edytuj
- Wiącek Antoni. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari; sygn. I.482.55-4678 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-23].
- Kazimierz Banaszek, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Warszawa: Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- http://ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl/wpis/4016