Wikipedia

Antoni Woliński

Antoni Roman Woliński (ur. 29 grudnia 1871 w Radomyślu Wielkim, zm. 14 listopada 1948) – polski właściciel ziemski, kupiec, przemysłowiec.

Antoni Woliński
Ilustracja
Antoni Woliński (przed 1911)
Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1871
Radomyśl Wielki

Data śmierci

14 listopada 1948

Narodowość

polska

Grobowiec rodziny Wolińskich

Życiorys edytuj

Antoni Roman Woliński[1] urodził się 29 grudnia 1871 w Radomyślu Wielkim jako syn Grzegorza i Agnieszki z domu Iwańskiej[2]. Przed 1939 był właścicielem ziemskim dóbr we wsiach Trepcza i Falejówka[3][4][5]. Przed 1914 prowadził firmę eksportową zajmującą się obrotem trzody tucznej[6][7]. Po wybuchu I wojny światowej od 9 września 1914 wraz z bliskimi przebywał w Wiedniu[8]. W grudniu 1917 został prezesem Polskiego Związku Kupców Bydła i Nierogacizny z siedzibą w Krakowie[9].

Od 1910 jako asesor ze stanu kupieckiego został powołany do sądowego senatu dla spraw handlowych przy c. k. Sądzie Obwodowym w Sanoku z tytułem cesarskiego radcy (wraz z nim mianowany Michał Pollak) i pełnił funkcję w kolejnych latach[10][11][12][13][14], w tym podczas I wojny światowej do 1918[15][16][17][18].

Był członkiem Towarzystwa Upiększania Miasta Sanoka[19]. Był członkiem i działaczem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”; po 1900 jako członek wydziału i skarbnik[20], działał we władzach wydziału pełniąc funkcję zastępcy wydziałowego[21][22]. Na przełomie lipca i sierpnia 1911 został członkiem dyrekcji Domu Handlowo-Przemysłowego w Sanoku[23]. W październiku 1911 został zastępcą członka komisji powszechnego podatku zarobkowego III klasy[24]. Pod koniec 1912 został wybrany członkiem wydziału „Towarzystwa Bursy”, sprawującego pieczę nad Bursą Jubileuszową im. Cesarza Franciszka Józefa w Sanoku[25]. Został wiceprezesem rady Banku Kupiectwa Polskiego z siedzibą w Warszawie, zatwierdzonego w 1919 i posiadającego także oddział w Sanoku w domu własnym[26][27][28].

Jego żoną była Waleria z domu Henkiewicz (ur. 7 grudnia 1871, zm. 24 października 1943)[1][2]. Miał dzieci: Kazimierza Jana (ur. 1897)[29][30], Mieczysława Piotra (ur. 1898)[31][32], Witolda (ur. 1901)[1], Wandę Antoninę (1910-1911)[33].

Do końca życia zamieszkiwał pod adresem Trepcza 1[2]. Zmarł 14 listopada 1948[2]. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu w Trepczy 17 listopada 1948[2].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Księga urodzeń (1898–1908). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. s. 262.
  2. ↑ a b c d e Księga Zmarłych 1946–1958 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 292 (poz. 97).
  3. ↑ Książka telefoniczna. 1939. s. 707. [dostęp 2016-03-21].
  4. ↑ Stanisław Kryciński: Przemyśl i Pogórze Przemyskie. Przewodnik. Pruszków: Rewasz, 2007, s. 344.
  5. ↑ Jerzy Piórecki: Dwory i ogrody w Dolinie Sanu – dziedzictwo kulturowo-przyrodnicze. pogorzedynowskie.pl, 2006. s. 210, 212. [dostęp 2016-03-21].
  6. ↑ Ogłoszenie. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 4, Nr 21 z 18 września 1910. 
  7. ↑ Ogłoszenie. „Bicz Powiatu Brzozowskiego”, s. 5, Nr 1 z 4 maja 1911. 
  8. ↑ Księga pamiątkowa i adresowa wygnańców wojennych z Galicyi i Bukowiny 1914-1915 oraz Album pamiątkowe. Cz. 3. Prowincya i Bukowina. Wiedeń: 1915, s. 144.
  9. ↑ Kronika. „Głos Rzeszowski”, s. 2, Nr 51 z 23 grudnia 1917. 
  10. ↑ Kronika. Zapiski osobiste. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 3, Nr 11 z 10 lipca 1910. 
  11. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 141.
  12. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 140.
  13. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 143.
  14. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 144.
  15. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1915. Wiedeń: 1915, s. 992.
  16. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1916. Wiedeń: 1916, s. 945.
  17. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1917. Wiedeń: 1917, s. 978.
  18. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 1034.
  19. ↑ Sprawozdanie Wydziału Tow. Upiększania Miasta Sanoka. „Miesięcznik Artystyczny”. Nr 7, s. 68, 1912. 
  20. ↑ Paweł Sebastiański, Bronisław Kielar: Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. W: 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, 2014, s. 149, 152, 155. ISBN 978-83-939031-1-5.
  21. ↑ Zarząd. sokolsanok.pl. [dostęp 2016-03-21].
  22. ↑ Anna Sebastiańska: Członkowie TG „Sokół” w Sanoku 1889–1946. sokolsanok.pl, 2009-11-29. [dostęp 2016-03-21].
  23. ↑ Kronika. Dom Handlowo-Przemysłowy w Sanoku, Stowarz. zarejestr. z ogr. poręką. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 3, Nr 33 z 6 sierpnia 1911. 
  24. ↑ Kronika. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 3, Nr 44 z 22 października 1911. 
  25. ↑ Kronika. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 3, Nr 50 z 15 grudnia 1912. 
  26. ↑ Bank Kupiectwa Polskiego Warszawa. „Tygodnik Handlowy”, s. 1, Nr 10 (16) z 6 marca 1920. 
  27. ↑ Bank Kupiectwa Polskiego Warszawa. „Kurjer Warszawski”, s. 1, Nr 69 z 9 marca 1920. 
  28. ↑ Bank Kupiectwa Polskiego Warszawa. „Przegląd Gospodarczy”, s. 32, Nr 1 z 1 kwietnia 1920. 
  29. ↑ Księga chrztów 1892–1898. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 164 (poz. 19).
  30. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok 1912/13 (zespół 7, sygn. 59). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 501.
  31. ↑ Księga chrztów 1892–1898. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 223 (poz. 107).
  32. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1908/1909 (zespół 7, sygn. 48). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 32.
  33. ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 123 (poz. 161).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antoni_Woliński&oldid=71781772”