Antoninian (łac. antoninianus) – moneta bita w cesarstwie rzymskim, wprowadzona przez Karakallę na początku III wieku jako nominał srebrny o wartości 2 denarów.

Antoninian
Dane podstawowe
Państwo

Cesarstwo Rzymskie

Opis fizyczny
Masa

zmienna

Materiał

Ag, Ag-Cu, Cu

Rant

gładki

Antoniniany, w rzędach od lewej: 1. Heliogabal (218-222) – srebro, 2. Decjusz (249-251) – srebro, 3. Galien (253-268) – bilon, 4. Galien – miedź, 5. Aurelian (270-275) – miedź srebrzona, 6,7 uzurpatorzy galijscy (261-273) – miedź

Szybko uległa zepsuciu i bita była z bilonu, a nawet z miedzi aż do panowania Dioklecjana (284-305) włącznie.

W III wieku legionista otrzymywał żołd w wysokości 10-15 antoninianów dziennie. Przykładowe ceny:

  • zdrowy niewolnik – 800-1200 antoninianów
  • koń – 250 antoninianów
  • osioł – 145 antoninianów
  • prosty miecz rzymski – 60 antoninianów
  • buty – 12 antoninianów
  • wino (1 pinta) – 4 antoninianów
  • półkilowy bochenek chleba – 1 antoninianus
  • lampa oliwna – 1 antoninianus
  • złoty pierścień – 122 antoninianów
  • mała łódź rybacka – 186 antoninianów

Zobacz też edytuj