Antonius Margaritha
Antonius Margaritha (ur. w 1492 w Ratyzbonie, zm. w 1542 w Wiedniu) – szesnastowieczny hebraista pochodzenia żydowskiego, który dokonał konwersji na chrześcijaństwo w 1522 r. Ochrzczony w Wasserburgu przyjął luteranizm. Jego prace były prawdopodobnym źródłem dla części poglądów Marcina Lutra na judaizm.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki | |
| Strona internetowa | |
.png)
Margaritha w marcu 1530 opublikował dzieło pt. „Der ganz jüdisch Glaub” (Cała żydowska wiara), w którym podjął próbę wyjaśnienia modlitw i zwyczajów żydowskich z zamiarem udowodnienia, że naród żydowski odrzucił prawdziwego Mesjasza. Oskarżał w nim żydów m.in. o to, że modlitwy żydowskie szkalują niemieckich cesarzy[1]. W czerwcu tego samego roku cesarz Karol V Habsburg zwołał w Augsburgu dysputę religijną przed komisją uczonych, w której adwersarzem Antoniusa Margarithy był Josel z Rosheim, reprezentant i przywódca (sztadlan) alzackich Żydów w Świętym Cesarstwie Rzymskim wobec cesarza i władców terytorialnych[1]. W jej wyniku, pod wpływem argumentacji Josela z Rosheim, Antoniusa Margarithę komisja uznała za „niebezpiecznego denuncjanta i wichrzyciela”[1].
Martin Luther przeczytał „Der ganz jüdisch Glaub” w 1539[2], przed napisaniem swojego antysemickiego traktatu O Żydach i ich kłamstwach z 1543.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Friedrich Battenberg: Żydzi w Europie. Wrocław: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 2008, s. 164. ISBN 978-83-04-04847-8.
- ↑ [http://clclutheran.org/library/jtheo_arch/jtdec1999.pdf Jurnal of Theology, vol. 39, no 4, grudzień 1999