Antoniusz i Kleopatra

sztuka teatralna (autor: William Shakespeare)

Antoniusz i Kleopatra (ang. Antony and Cleopatra) – tragedia Williama Shakespeare’a w pięciu aktach powstała w latach 1606–1607.

Pierwsza strona dramatu w folio z 1623

Pierwsza inscenizacja tej sztuki miała miejsce prawdopodobnie w 1606 roku[1]. Po raz pierwszy wydana została drukiem w 1623 roku, w Pierwszym Folio.

Bibliografia edytuj

Tworząc Antoniusza i Kleopatrę, Shakespeare opierał się na różnorodnych źródłach – z pewnością jednym z nich jest Żywot Marka Antoniusza pochodzący z Żywotów sławnych mężów Plutarcha, w tłumaczeniu Thomasa Northa z 1597 roku[2].

Przegląd treści edytuj

Akcja utworu toczy się w Italii, a także w Egipcie, po śmierci Cezara, obejmuje okres dziesięciu lat. W dziele przedstawiony został historyczny spór pomiędzy Antoniuszem i Kleopatrą a Oktawianem Augustem. Shakespeare zachował podstawowe fakty historyczne, jednak część z nich zmodyfikował na potrzeby utworu – taki zabieg zastosował, obarczając Kleopatrę winą za porażkę w bitwie pod Akcjum, mimo że historia nie stwierdza tego jednoznacznie[3].

Postacie edytuj

  • Marek Antoniusz – ambitny żołnierz, myśląc, że Kleopatra nie żyje, sam popełnia samobójstwo
  • Oktawiusz Cezar – przybrany syn Cezara, pogromca Antoniusza
  • Kleopatra – królowa Egiptu; popełnia samobójstwo nie chcąc dostać się w ręce Cezara
  • Emiliusz Lepidus – członek triumwiratu uwięziony przez Oktawiusza
  • Sekstus Pompejusz – syn Pompejusza Wielkiego
  • Wentydiusz
  • Eros
  • Eufroniusz
  • Agryppa
  • Dolabella
  • Wróżbiarz
  • Mardian
  • Demetriusz i Filo
  • Oktawia

Ekranizacje edytuj

Po raz pierwszy ten dramat Shakespeare’a został przeniesiony na ekran w 1972 roku. Reżyserem był Charlton Heston, który zagrał także rolę Antoniusza. W 1981 roku w studiach BBC powstał film telewizyjny Antoniusz i Kleopatra; jego reżyserem był Jonathan Miller, zaś w głównych rolach wystąpili Colin Blakely i Jane Lapotaire.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj