Antylaser – urządzenie absorbujące światło o określonych długościach fali i zamieniające pochłoniętą energię na ciepło. Urządzeniu nadano angielską nazwę coherent perfect absorber (koherencyjny pochłaniacz doskonały)[1].

Historia edytuj

Koncepcja została po raz pierwszy opublikowana 26 lipca 2010 w tygodniku naukowym Physical Review Letters przez zespół z Uniwersytetu Yale, pod przewodnictwem teoretyka A. Douglasa Stone’a[1]. W wydaniu z 9 września 2010 Stefano Longhi z Politechniki Mediolańskiej pokazał, jak połączyć laser z antylaserem w jedno urządzenie. W lutym 2011 zespół z Uniwersytetu Yale zbudował pierwszy działający antylaser. Urządzenie było w stanie absorbować 99,4% padającego światła, ale jego twórcy wierzą, że uda się zwiększyć absorpcję do 99,999%[1].

Zastosowania edytuj

Zmieniając długość fali padającego światła, decyduje się o tym, czy będzie ono pochłonięte, czy też przejdzie przez antylaser w całości. Urządzenie może być zatem nowym rodzajem ultraszybkiego przełącznika optycznego, także w przyszłych komputerach optycznych, gdzie rolę elektronów pełnić będą fotony[2].

Przypisy edytuj

  1. a b c Powstał pierwszy na świecie antylaser. elektroonline.pl, 2011-02-21. [dostęp 2019-03-30].
  2. Alexandra Witze: Behold, the antilaser. ScienceNews, 2010-07-30. [dostęp 2011-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-15)]. (ang.).