Arado Ar 198
Arado Ar 198 – niemiecki samolot rozpoznawczy z okresu drugiej wojny światowej.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
górnopłat o konstrukcja metalowej, podwozie klasyczne – stałe |
| Załoga |
3 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy BMW Bramo 323A Fafnir |
| Moc |
900 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
14,90 m |
| Długość |
11,80 m |
| Wysokość |
4,50 m |
| Powierzchnia nośna |
34.30 m² |
| Masa | |
| Własna |
2400 kg |
| Startowa |
3034 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
360 km/h |
| Pułap |
8000 m |
| Zasięg |
1100 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| planowane 2 karabiny maszynowe MG 17 kal. 7,92 mm (stałe) 2 karabiny maszynowe MG 15 kal. 7,92 mm (ruchome) 4 bomby o wadze 50 kg (każda) (na zaczepach pod skrzydłami) | |
| Użytkownicy | |
| Niemcy | |
Historia edytuj
W 1937 roku niemieckie Ministerstwo Lotnictwa (RLM) opracowało założenia dla nowego typu taktycznego samolotu rozpoznawczego, którego głównym zadanie miałaby być współpracę z wojskami lądowymi. Zgodnie z tym założeniem miał mieć silne uzbrojenie obronne, nie stosowane w dotychczasowych konstrukcjach oraz osiągi lepsze niż wprowadzany do lotnictwa samolot Henschel Hs 126. Opracowania nowej konstrukcji podjęły się zakłady Arado, Focke-Wulf oraz Hamburger Flugzeugbau[1].
Wytwórnia Arado Flugzeugwerke GmbH stworzyła samolot oznaczony jako Ar 198. Ministerstwo Lotnictwa zamówiło w wytwórni budowę trzech prototypów tego samolotu, które miały być poddane dalszym badaniom. Pierwszy nieuzbrojony prototyp oznaczony Ar 198V-1 (numer rejestracyjny D-ODLG) został zbudowany i oblatany na początku 1938 roku. Jednak okazało się, że samolot ma osiągi znacznie niższe niż założone. Dlatego też po krótkim okresie badań zrezygnowano z dalszych prac nad tym samolotem. Nie dokończono również budowy rozpoczętego drugiego prototypu Ar 198V-2, który miał mieć zamontowane uzbrojenie[2].
Ostatecznie zbudowano tylko jeden prototyp samolotu Ar 198. Uznano, że lepiej rokują konstrukcje innych wytwórców np. Focke-Wulf Fw 189 czy Blohm & Voss Bv 141[3].
Użycie edytuj
Ar 198 używany był w 1938 roku do badań, prototyp nie miał uzbrojenia[4].
Opis konstrukcji edytuj
Samolot Arado Ar 198 był górnopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej. Kabina zakryta oszklona także w dolnej części, trzymiejscowa. Skrzydło dwuczęściowe, dwudźwigarowe, wyposażone w lotki oraz klapy. Podwozie klasyczne – stałe z kółkiem ogonowym. Napęd stanowił dziewięciocylindrowy silnik gwiazdowy BMW Bramo 323 A, chłodzony powietrzem, wyposażony w osłonę NACA, napędzający trójłopatowe śmigło[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Kranzhoff 1996 ↓, s. 87.
- ↑ Murawski 1996 ↓, s. 29.
- ↑ Lepage 2009 ↓, s. 363.
- ↑ Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 59.
- ↑ Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 61.
Bibliografia edytuj
- Jörg A. Kranzhoff: Arado : Geschichte eines Flugzeugwerks. Oberhaching: Aviatic-Verl., 1996. ISBN 3-925505-27-X. OCLC 635367128.
- Jean-Denis Lepage: Aircraft of the Luftwaffe, 1935-1945 : an illustrated guide. Jefferson: McFarland & Co., 2009. ISBN 978-0-7864-5280-4. OCLC 335189392.
- Tomasz Murawski: Samoloty Luftwaffe 1939-1945. T. 1. Warszawa: Lampart, 1996, seria: Ilustrowana encyklopedia techniki wojskowej. ISBN 978-83-86776-00-9. OCLC 749671355.
- Heinz J. Nowarra: Die deutsche Luftrüstung 1933-1945. T. 1: Flugzeugtypen AEG - Dornier. Koblenz: Bernard & Graefe Verlag, 1993. ISBN 3-7637-5465-2. OCLC 722044393.