Archidiecezja utrechcka

Archidiecezja utrechcka (łac. Archidioecesis Ultraiectensis, niderl. Aartsbisdom Utrecht) – rzymskokatolicka archidiecezja holenderska położona we wschodniej części kraju, największa na terenie kraju. Siedziba arcybiskupa znajduje się w parafii św. Augustyna położonej ok. 60 km od Utrechtu (do 2007 mieściła się ona w katedrze św. Katarzyny).

Archidiecezja utrechcka
Państwo

 Holandia

Siedziba

Utrecht

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Metropolia

utrechcka

Katedra diecezjalna

Katedra św. Katarzyny w Utrechcie

Biskup diecezjalny

kard. Willem Jacobus Eijk

Biskup pomocniczy

bp Ted Hoogenboom
bp Herman Woorts
bp Johannes Antonius de Kok (emerytowany)

Dane statystyczne (2007)
Liczba wiernych

754 000[1]

Liczba kapłanów
• w tym diecezjalnych
• w tym zakonnych


217
243

Liczba dekanatów

5[2]

Liczba parafii

312[3]

Powierzchnia

10 000 km²

Mapa
Archidiecezja utrechcka na mapie metropolii utrechckiej
52°05′15,2″N 5°07′26,2″E/52,087556 5,123944
Strona internetowa
Herb archidiecezji
Katedra św. Katarzyny w Utrechcie

Historia edytuj

Założycielem diecezji utrechckiej był św. Wilibrord, który był tutejszym pierwszym biskupem w latach 695–739. Założenie biskupstwa w Utrechcie związane było z tym, iż miasto to należało do zamożniejszych w regionie oraz wyróżniało się dużą liczbą kościołów. W 799 r. biskupstwo zostało podporządkowane metropolii kolońskiej.

Wraz z rozpadem terytorialnym Rzeszy Niemieckiej w ciągu średniowiecza ordynariusze utrechccy uzyskali również władzę świecką jako książęta na podległym im terytorium. Ostatnim księciem-biskupem był bp Henryk Wittelsbach w XVI w. W 1559 r. diecezja została podniesiona do rangi archidiecezji i metropolii, której jako sufraganię przydzielono biskupstwa w: Haarlem, ’s-Hertogenbosch, Middelburg, Deventer, Leeuwarden i Groningen.

W XVI w. w czasie reformacji struktura diecezji została całkowicie zniszczona przez zyskujący poparcie lokalnej społeczności oraz władców terytorialnych kalwinizm. Jego wyznawcy byli prześladowani przez Habsburgów.

Po powstaniu i antyhiszpańskiej wojnie wyzwoleńczej z lat 1566–1609 północna część Niderlandów uzyskała niepodległość, najpierw w 1579 r. zawierając tzw. Unię Utrechcką, a w 1581 r. powołując do życia Republikę Zjednoczonych Prowincji. Władze nowej republiki już w 1573 r. zakazały katolikom kultu publicznego, a w 1580 r. całkowicie zlikwidowano struktury kościelne w północnych Niderlandach. W ich miejsce Stolica Apostolska utworzyła w 1592 r. wikariat apostolski, którym zarządzali duchowni z zagranicy.

Wikariat apostolski został w 1727 r. przekształcony w misję sui iuris. W 1723 r. doszło wśród katolików holenderskich do schizmy, w wyniku której powstał Kościół Starokatolicki.

4 marca 1853 r. misja sui iuris w Holandii została przekształcona przez papieża Piusa IX w archidiecezję utrechcką, podległą bezpośrednio do Rzymu. 6 lutego 1936 r. podniesiona została ona do rangi metropolii, która objęła swoim zasięgiem cały kraj.

Według danych z 2010 roku archidiecezja liczyła ok. 754 tys. wiernych, a niecałe 32 tys. spośród nich deklarowało udział w niedzielnej Mszy św[4].

W 2019 roku ze względu na zbyt duże koszty utrzymania dla malejącej liczby wiernych rada parafii wystawiła na sprzedaż katedrę św. Katarzyny[4]

Biskupi edytuj

Osobny artykuł: Biskupi utrechccy.

Podział administracyjny edytuj

W skład archidiecezji utrechckiej wchodzi obecnie 312 parafii, zgrupowanych w 5 dekanatach.

Główne świątynie[5] edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Stan na 2010 r.
  2. Stan na 2006 r.
  3. Stan na 2009 r.
  4. a b KAI: Katedra w Utrechcie wystawiona na sprzedaż, diecezjanie protestują. deon.pl, 2019-02-28.
  5. Lista bazylik holenderskich na gcatholic

Linki zewnętrzne edytuj