Argus As 410 (silnik typu V) – widlasty, odwrócony silnik tłokowy 12-cylindrowy chłodzony powietrzem firmy Argus (Argus Motoren Gesellschaft), w którym cylindry umieszczone są w dwóch rzędach pod kątem 60°. Wał korbowy umieszczono powyżej cylindrów. Powstał na zamówienie Ministerstwa Lotnictwa Rzeszy (RLM), ponieważ istniejący silnik Argus As 10 nie posiadał odpowiedniej mocy. Silniki Argus 410/411 były ostatnimi silnikami lotniczymi z gaźnikami opracowanymi w III Rzeszy do 1945[1][2].

Silnik lotniczy Argus AS 410

Przekładnią redukcyjną wału napędowego była przekładnia planetarna o przełożeniu 0,67. Aby zwiększyć osiągi w porównaniu z silnikiem Argus As 10 o prawie takiej samej pojemności skokowej, zainstalowano odśrodkową sprężarkę napędzaną przez wał korbowy za pomocą kół zębatych czołowych. Prace nad konstrukcją rozpoczęto w 1936, a zakończono w 1938. Do końca wojny wyprodukowano około 14 000 sztuk serii AS 410/411[1][3].

Podczas dalszych prac silnik został ulepszony i produkowany w wersji Argus As 411.

Zastosowanie edytuj

 
Przekrój silnika lotniczego Argus AS 410

Dane techniczne edytuj

As 410 A-2

  • Typ: 60° widlasty-12-cylindrowy
  • Średnica cylindra: 105 mm
  • Skok tłoka: 115 mm
  • Pojemność: 12 litrów
  • Stopień sprężania: 6,4
  • Masa własna: 315 kg
  • Moc startowa: 465 KM przy 3100 obr./min
  • Maksymalna moc ciągła: 380 KM przy 3100 obr./min na wysokości 2600 m

Przypisy edytuj

  1. a b Argus As 410. ipmsdeutschland.de. [dostęp 2023-01-08].
  2. Silnik lotniczy: Argus As-410.. muzeumlotnictwa.pl. [dostęp 2023-01-08].
  3. Argus Motoren Gesellschaft: Argus Flugmotor As 410 A-1.. www.konversations-lexikon.de. [dostęp 2023-01-08].

Bibliografia edytuj

  • Kyrill von Gersdorff, Kurt Grasmann: Flugmotoren und Strahltriebwerke. Bernard & Graefe Verlag, 1995, ISBN 3-7637-6107-1, S. 122–125
  • Michael Weber: Argus As 410. Der kleine Zwölfer. In: Klassiker der Luftfahrt. Nr. 5/2020, Motor Presse, Stuttgart, ISSN 1860-0654, S. S.: 36–43.