Wikipedia

Arkady Martine

AnnaLinden Weller, znana jako Arkady Martine (ur. 19 kwietnia 1985[1] w Nowym Jorku) – amerykańska historyczka specjalizująca się w Cesarstwie Bizantyjskim, planerka miejska oraz pisarka literatury fantastyczno-naukowej. Dwukrotna laureatka Nagrody Hugo: w 2020 za swoją debiutancką powieść Pamięć zwana Imperium[1] i w 2022 za jej kontynuację Pustkowie zwane pokojem[2].

AnnaLinden Weller
Arkady Martine
Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1985
Nowy Jork

Narodowość

Amerykanka

Język

angielski

Alma Mater

University of Chicago
Uniwersytet Oksfordzki
Uniwersytet Rutgersa

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Gatunek

fantastyka naukowa

Ważne dzieła
Nagrody

Nagroda Hugo (2020, 2022)

Strona internetowa

Życiorys edytuj

Urodziła się i dorastała w Nowym Jorku[1]. Jej rodzice to muzycy klasyczni, pochodzą z Rosji i mają żydowskie korzenie. Jej matka jest profesorem skrzypiec w Juilliard School, zaś jej ojciec gra w Metropolitan Opera[1]. Uzyskała tytuł licencjata w dziedzinie religioznawstwa na University of Chicago w 2007, magisterium w zakresie klasycznych studiów ormiańskich na Uniwersytecie Oksfordzkim w 2013 oraz stopień doktora z zakresu historii bizantyjskiej na Uniwersytecie Rutgersa w 2014. W latach 2014–15 była gościnnym adiunktem historii na St. Thomas University w Kanadzie, a w latach 2015–2017 na stażu podoktorskim na Uniwersytecie w Uppsali[1][3].

Określa siebie samą jako zasymilowaną amerykańską Żydówkę[4][5], zauważając, że gdy w latach 30. XX wieku jej przodkowie emigrowali do USA często grali muzykę klasyczną i tworzyli literaturę fantastyczno-naukową.

Jest działaczką na rzecz ochrony klimatu[4]. Mieszka w Santa Fe w Nowym Meksyku wraz z żoną, Vivian Shaw[1]. W swoim życiu mieszkała m.in. w Turcji, Kanadzie, Szwecji i Baltimore[6].

Twórczość edytuj

Seria Teixcalaan edytuj

  • Pamięć zwana Imperium (A Memory Called Empire, Tor Books 2019, wyd. pol. Zysk i S-ka 2021)
  • Pustkowie zwane pokojem (A Desolation Called Peace, Tor Books 2021, wyd. pol. Zysk i S-ka 2024)

Opowiadania edytuj

  • Lace Downstairs (2012)
  • Nothing Must Be Wasted (2014)
  • Adjuva (2015), w Polsce ukazało się w miesięczniku „Nowa Fantastyka”, nr 12(417)/2021
  • City of Salt (2015)
  • When the Fall Is All That's Left (2015)
  • How the God Auzh-Aravik Brought Order to the World Outside the World (2016)
  • Contra Gravitatem (Vita Genevievis) (2016)
  • All the Colors You Thought Were Kings (2016)
  • Ekphrasis (2016)
  • Ruin Marble (2017)
  • The Hydraulic Emperor (2018)
  • Object-Oriented (2018)
  • Just a Fire (jako A. Martine) (2018)
  • Faux Ami (jako A. Martine) (2019)
  • Labbatu Takes Command of the Flagship Heaven Dwells Within (2019)
  • Life and a Day (jako by A. Martine) (2019)
  • A Desolation Called Peace (2020)
  • A Being Together Amongst Strangers (2020)

Poezja edytuj

  • Cloud Wall (2014)
  • Abandon Normal Instruments (2016)

Literatura faktu edytuj

  • Everyone's World Is Ending All the Time: Notes on Becoming a Climate Resilience Planner at the Edge of the Anthropocene (2019)

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f g, Arkady Martine: Histories of Power [online], Locus Online, 20 stycznia 2020 [dostęp 2021-11-30] (ang.).
  2. ↑ 2022 Hugo Awards. The Hugo Awards. [dostęp 2022-09-05].
  3. ↑ AnnaLinden Weller: Curriculum Vitae. uppsala.academia.edu. [dostęp 2023-12-09]. (ang.).
  4. ↑ a b Arkady MartineBy: Vanessa Rose Phin Issue: 25 February 2019, An Interview with Arkady Martine [online], Strange Horizons, 25 lutego 2019 [dostęp 2021-11-30] (ang.).
  5. ↑ the speech I gave at the 2020 Hugo Awards [online], Arkady Martine [dostęp 2021-11-30] (ang.).
  6. ↑ Agnieszka Hałas, Arkady Martine, „Nowa Fantastyka”, 12 (471), 2021, s. 49, ISSN 0867-132X.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Arkady_Martine&oldid=72875168”