Hazem Ali (ur. 20 grudnia 1978 w Chicago) – palestyńsko-amerykański wrestler i menedżer wrestlingowy bardziej znany pod pseudonimami ringowymi jako Armando Alejandro Estrada lub Armando Estrada. W wrestlingu zasłynął jako menedżer Umagi prowadząc go w wydarzeniach wrestlingowych prezentowanych przez federację WWE w latach 2006–2007 oraz jako Generalny Menedżer ECW.

Armando Estrada
ilustracja
Imię i nazwisko

Hazem Ali

Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1978
Chicago, Illinois

Kariera wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Armando Alejandro Estrada
Armando Estrada
Mr. AE
Osama

Wzrost

188 cm

Masa ciała

100 kg

Zapowiadany z

Kuba

Trenerzy

Ohio Valley Wrestling

Debiut

2004

Kariera edytuj

Ohio Valley Wrestling (2004–2006) edytuj

Debiutował w 2004 w jako Osama - ochroniarz Muhammada Hassana. W Ohio Valley Wrestling (OVW) występował jako antagonista z gimmickiem anty-amerykańskiego Araba walcząc w tag teamie u boku Da Beast. Później przyjął nowy gimmick zmieniając swój pseudonim na Osama Rodriguez Alejandro i określając siebie pół Kubańczykiem, pół Palestyńczykiem – w tym samym czasie oprócz walki w ringu występował jako prezenter na zapleczu w federacji OVW[1]. Następnie uwikłał się w storyline, w którym określił siebie „Dyktatorem Kentucky” (Dictator of Kentucky), gdzie proponował zmienić nazwę miasta na Los Kentuckos.

Menedżer Umagi (2006–2007) edytuj

Wiosną 2006 został przeniesiony do WWE, gdzie zasilił brand RAW. Zadebiutował 3 kwietnia 2006 jako Armando Alejandro Estrada w gimmicku antagonisty - kubańskiego biznesmena i menedżera Umagi, który również debiutował podczas tego samego odcinka Raw. Estrada prezentował swój wizerunek biznesmena nosząc drogi garnitur z kubańskimi cygarami w kieszeni marynarki oraz kapelusz panama[2]. Występując jako Kubańczyk, Estrada często podkreślał w kayfabe swoje ścisłe związki z Fidelem Castro[3]. Menedżerując Umagę występował wraz z nim biorąc udział w rywalizacji z takimi zawodnikami jak Ric Flair, D-Generation X, Kane oraz John Cena[4]. Jako menedżer Umagi stanął w sojuszu z Vince’m i Shane’m McMahonami w storyline przeciwko Donaldowi Trumpowi, który wtedy prowadził rywalizację z Vince’m McMahonem o wpływy w WWE[5].

Od lutego 2007 menedżerował Umagę w rywalizacji o tytuł interkontynentalny federacji WWE przeciwko Bobby’emu Lashley’owi. Feud Umagi i Lashleya zakończył się na gali WrestleMania 23 po przegranej Umagi i McMahnonów na rzecz Lashleya i Donalda Trumpa.

Extreme Championship Wrestling (2007–2008) edytuj

W połowie sierpnia 2007 Estrada został ogłoszony Generalnym Menedżerem brandu ECW, gdzie otrzymał (w kayfabe) prawo do bookowania walk i dokonywania ustaleń dotyczących tego brandu. Na początku 2008 roku wdał się w feud z Colinem Delaneyem – niezależnym wrestlerem walczącym w tej marce bez kontraktu. Estrada oferował mu kontrakt WWE, gdyby mógł pokonać takich wrestlerów jak Big Show czy mistrza ECWChavo Guerrero Jr. Delaney ostatecznie otrzymał kontrakt po pokonaniu samego Estrady w dniu 6 maja 2008 w jednym odcinków ECW. W następnym tygodniu Estrada pokonał Delaneya. Następnie został usunięty ze stanowiska Generalnego Menedżera ECW w dniu 3 czerwca 2008 i zastąpiony przez Theodore’a Longa, ponieważ zarząd WWE (w kayfabe) zdecydował, że opłacanie Estrady zarówno jako Generalnego Menedżera jak i aktywnego wrestlera, byłoby zbyt dużym wydatkiem dla federacji.

Estrada występował później jako jobber, przegrywając zarówno z uznanymi gwiazdami (w tym z Delaneyem), jak i debiutującymi wrestlerami, próbując zdobyć kontrakt na dalsze występy w ECW, co jednocześnie odzwierciedlało sytuację, w którą sam Estrada postawił Delaneya wcześniej. Ostatecznie Delaney pomógł Estradzie w pokonaniu Tommy’ego Dreamera na ECW w dniu 5 sierpnia 2008, co pozwoliło mu na wygranie kontraktu i dalsze występy. Jego ostatni występ w telewizji miał miejsce 12 sierpnia 2008 na ECW, gdzie przegrał walkę z Finlay’em. W drugiej połowie listopada 2008 został zwolniony z WWE[6].

Federacje niezależne i dalsza kariera (2009–2019) edytuj

Na początku stycznia 2009 pojawił się w federacji World Wrestling Council (WWC) gdzie walczył u w tag teamie u boku Elijah Burke’a. Później menedżerował tag team Team 3D. W marcu 2009 pojawił się w federacji Great Lakes Championship Wrestling (GLCW) gdzie sięgnął po pierwszy w swojej karierze tytuł mistrzowski (GLCW Heavyweight Championship) pokonując Ala Snowa.

Do WWE powrócił pod koniec maja 2011 w programie WWE Superstars występując jako menedżer Tysona Kidda, gdzie pozbył się swojego poprzedniego wizerunku - zamiast tego przedstawiano go bardziej jako profesjonalnego biznesmena[7].

W 2019 powrócił do wrestlingu zostając menedżerem Jacoba Fatu w federacji AAW Pro[8][9].

Tytuły i osiągnięcia edytuj

  • Great Lakes Championship Wrestling
    • GLCW Heavyweight Championship (1 raz)
  • Pro Wrestling Illustrated
    • Sklasyfikowany na 407. miejscu wśród 500 wrestlerów w rankingu PWI 500 w 2008 roku[10].

Życie osobiste edytuj

Był właścicielem otworzonej w Glendale w stanie Arizona restauracji o nazwie Baby’s Steak and Lemonade[11], która niedługo później została zamknięta[12].

Przypisy edytuj

  1. Armando Alejandro Estrada. slam.canoe.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-14)]. (strona zarchiwizowana), slam.canoe.com, [dostęp: 2021-06-02].
  2. Armando Estrada, wwe.com, [dostęp: 2021-06-02].
  3. From Havana to WWE, wwe.com, [dostęp: 2021-06-02].
  4. Feuds, cagematch.net, [dostęp: 2021-06-02].
  5. he amazing story of how President Donald Trump was inducted into the WWE Hall of Fame and his WrestleMania match with Vince McMahon, talksport.com, [dostęp: 2021-06-02].
  6. Armando Estrada released, wwe.com, [dostęp: 2021-06-02].
  7. Spoiler: Tyson Kidd Gets a New Manager on WWE Superstars, wrestling-edge.com, [dostęp: 2021-06-02].
  8. Armando Alejandro Estrada Returns To Pro Wrestling; Now Managing Jacob Fatu, fightful.com, [dostęp: 2021-06-02].
  9. Armando Estrada returns to pro wrestling, aawpro.com, [dostęp: 2021-06-02].
  10. Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2008, profightdb.com, [dostęp: 2021-06-02].
  11. Baby's Steak and Lemonade. babyssteakandlemonade.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-23)]. (strona zarchwizowana), www.babyssteakandlemonade.com, [dostęp: 2021-06-07].
  12. "Armando Estrada open to another run, slam.canoe.com, [dostęp: 2021-06-02].

Linki zewnętrzne edytuj