Armin Bittner

niemiecki narciarz alpejski

Armin Bittner (ur. 28 listopada 1964 w Garmisch-Partenkirchen) – niemiecki narciarz alpejski reprezentujący też barwy RFN, dwukrotny medalista mistrzostw świata.

Armin Bittner
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1964
Garmisch-Partenkirchen

Klub

SC Krün

Pierwsze punkty w PŚ

23.02 1986, Åre
(12. miejsce – slalom)

Pierwsze podium w PŚ

21.12 1986, Hinterstoder (1. miejsce – slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Mistrzostwa świata
srebro Vail 1989 Slalom
brąz Crans-Montana 1987 Slalom
Puchar Świata (Slalom)
Mała Kryształowa Kula
1988/1989
Mała Kryształowa Kula
1989/1990
3. miejsce
1986/1987

Kariera edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 1982 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Auron. Zajął tam 40. miejsce w zjeździe i dwunaste w slalomie.

Pierwsze punkty w zawodach w zawodach Pucharu Świata zdobył 23 lutego 1986 roku w Åre, zajmując 12. miejsce w slalomie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 21 grudnia 1986 roku w Hinterstoder, gdzie wygrał rywalizację w tej samej konkurencji. W zawodach tych wyprzedził Bojana Križaja z Jugosławii i Włocha Oswalda Tötscha. Łącznie 19 razy stawał na podium zawodów pucharowych, odnosząc przy tym siedem zwycięstw: 21 grudnia 1986 roku w Hinterstoder, 21 grudnia 1988 roku w St. Anton, 15 stycznia 1989 roku w Kitzbühel, 12 sierpnia 1989 roku w Thredbo, 7 stycznia 1990 roku w Kranjskiej Gorze, 12 stycznia 1990 roku w Schladming i 4 marca 1990 roku w Veysonnaz triumfował w slalomach. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1989/1990, kiedy to zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu zdobył Małą Kryształową Kulę. W klasyfikacji slalomu był też najlepszy w sezonie 1988/1989 oraz trzeci w sezonie 1986/1987.

W 1987 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Crans-Montana, gdzie zdobył brązowy medal w slalomie. Wyprzedzili go jego rodak Frank Wörndl i Austriak Günther Mader. Podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Vail wywalczył srebrny medal w tej konkurencji, rozdzielając na podium Austriaka Rudolfa Nierlicha i Marca Girardellego z Luksemburga. Był też między innymi szósty na mistrzostwach świata w Saalbach w 1991 roku. W 1988 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Calgary, gdzie był między innymi jedenasty w kombinacji. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Albertville wystąpił w gigancie i slalomie, jednak obu konkurencji nie ukończył. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, ponownie nie kończąc slalomu.

Jego żona, Regine Mösenlechner, również uprawiała narciarstwo alpejskie.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
11. 17 lutego 1988   Calgary Kombinacja 36,55 pkt 63,10 pkt   Hubert Strolz
26. 25 lutego 1988   Calgary Gigant 2:06,37 +6,90   Alberto Tomba
DNF1 27 lutego 1988   Calgary Slalom 1:39,47 -   Alberto Tomba
DNF2 18 lutego 1992   Albertville Gigant 2:06,98 -   Alberto Tomba
DNF2 22 lutego 1992   Albertville Slalom 1:44,39 -   Finn Christian Jagge
DNF1 27 lutego 1994   Lillehammer Slalom 2:02,02 -   Thomas Stangassinger

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF[1] 1 lutego 1987   Crans-Montana Kombinacja 28,27 pkt -   Marc Girardelli
3.  8 lutego 1987   Crans-Montana Slalom 1:54,63 +0,40   Frank Wörndl
DNF[2] 3 lutego 1989   Vail Kombinacja 4,72 pkt -   Marc Girardelli
22.[3] 9 lutego 1989   Vail Gigant 2:37,66 +6,98   Rudolf Nierlich
2.  12 lutego 1989   Vail Slalom 2:02,85 +0,44   Rudolf Nierlich
6. 22 stycznia 1991   Saalbach Slalom 1:55,38 +2,10   Marc Girardelli
15. 3 lutego 1991   Saalbach Gigant 2:29,94 +3,94   Rudolf Nierlich
30.[4] 8 lutego 1993   Morioka Kombinacja 34,22 pkt +138,97 pkt   Lasse Kjus
DNF1[5] 10 lutego 1993   Morioka Gigant 2:15,36 -   Kjetil André Aamodt
DNF2[6] 13 lutego 1993   Morioka Slalom 1:40,33 -   Kjetil André Aamodt

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
40. 4 marca 1982   Auron Zjazd 1:36,11 +5,49   Franck Piccard
12. 7 marca 1982   Auron Slalom 1:27,89 +2,88   Johan Wallner

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata edytuj

  1.   Hinterstoder21 grudnia 1986 (slalom) – 1. miejsce
  2.   Kitzbühel25 stycznia 1987 (slalom) – 3. miejsce
  3.   Markstein14 lutego 1987 (slalom) – 2. miejsce
  4.   Saalbach-Hinterglemm26 marca 1988 (slalom) – 2. miejsce
  5.   Kranjska Gora17 grudnia 1988 (slalom) – 2. miejsce
  6.   St. Anton21 grudnia 1988 (slalom) – 1. miejsce
  7.   Kitzbühel15 stycznia 1989 (slalom) – 1. miejsce
  8.   Shiga Kōgen10 marca 1989 (slalom) – 3. miejsce
  9.   Thredbo12 sierpnia 1989 (slalom) – 1. miejsce
  10.   Mont-Sainte-Anne2 grudnia 1989 (gigant) – 3. miejsce
  11.   Kranjska Gora7 stycznia 1990 (slalom) – 1. miejsce
  12.   Schladming12 stycznia 1990 (slalom) – 1. miejsce
  13.   Kitzbühel21 stycznia 1990 (slalom) – 3. miejsce
  14.   Veysonnaz4 marca 1990 (slalom) – 1. miejsce
  15.   Sälen12 marca 1990 (slalom) – 3. miejsce
  16.   Kranjska Gora5 stycznia 1992 (slalom) – 2. miejsce
  17.   Kitzbühel19 stycznia 1992 (slalom) – 3. miejsce
  18.   Wengen26 stycznia 1992 (slalom) – 3. miejsce
  19.   Sestriere29 listopada 1992 (slalom) – 3. miejsce

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj