Arne Næss (ur. 27 stycznia 1912, zm. 12 stycznia 2009 w Oslo) – norweski filozof i działacz społeczny, twórca głębokiej ekologii(inne języki)[1]. Alpinista.

Arne Næss
ilustracja
Data urodzenia

27 stycznia 1912

Data i miejsce śmierci

12 stycznia 2009
Oslo

Zawód, zajęcie

filozof i działacz społeczny

Arne Næss (2003)

Życiorys edytuj

Næss ukończył filozofię na Uniwersytecie w Oslo w roku 1933, następnie studiował matematykę i astronomię w Paryżu i Wiedniu. Był członkiem Koła Wiedeńskiego. Doktoryzował się w Oslo w roku 1936 na podstawie rozprawy poświęconej epistemologii poznania naukowego. W roku 1939, mając 27 lat, został najmłodszym profesorem macierzystego uniwersytetu i jedynym profesorem filozofii w Norwegii[2].

Zajmował się filozofią nauki i języka, logiką, semantyką i psychoanalizą, rozwijał myśl Spinozy i Gandhiego. Jest autorem licznych książek i artykułów z dziedziny filozofii, ekologii i logiki, z których wiele stało się bestsellerami i podręcznikami akademickimi. Założył interdyscyplinarne pismo filozoficzne „Inquiry”[3]. W latach 60. i 70. XX wieku pod wpływem m.in. książki Rachel CarsonSilent spring(inne języki)” stworzył teoretyczne zręby nurtu ekofilozoficznego „głęboka ekologia”. Næss odrzucał antropocentryzm; różnorodność biologiczna była dla niego wartością samą w sobie.

W roku 1970 zrezygnował z pracy na uniwersytecie i poświęcił się działalności w ruchu ekologicznym. Brał udział w bezpośrednich działaniach na rzecz dzikiej przyrody. W 1970 r. wraz z Sigmundem Kvaloyem wziął udział w demonstracji przeciwko budowie elektrowni wodnej Mardalsfossen(inne języki) (Nesset), gdzie przykuł się do skał. W 1981 r. uczestniczył w protestach ekologów i społeczności Lapończyków przeciwko budowie tamy koło miasta Alta. Apelował również do rządu Nepalu o zachowanie dziewiczości masywu Gauri Sankar.

Kandydował w wyborach z ramienia norweskiej Partii Zielonych.

Był wielokrotnie nagradzany i odznaczany. Został Komandorem Orderu św. Olafa z gwiazdą (2005)[4][2] oraz otrzymał m.in.[2]:

Jest bohaterem kilku filmów dokumentalnych, m.in. „Boxing Arne Naess”.

Naess gościł w Polsce na zaproszenie Pracowni na rzecz Wszystkich Istot w 1992 roku w ówczesnej siedzibie stowarzyszenia w Dolinie Wapienicy w Bielsku-Białej.

Jedna z jego ostatnich publikacji książkowych Filozofia życia to pochwała emocji i pluralizmu, nieskończonej złożoności, a także przyrody, która była dla niego niezwykle ważna. W swojej twórczości i życiu, dawał wyraz przekonaniu, że możliwe jest zjednoczenie ludzkich wysiłków i podejmowanie działań w celu ratowania zagrożonego bogactwa przyrodniczego. A także, że nie są ważne przekonania religijne czy też filozoficzne, z których te wysiłki i działania wynikają.

Ważniejsze prace edytuj

  • Truth as conceived by those who are not professional philosophers (1938)
  • Symbolic Logic (1961)
  • Communication and Argument (1966)
  • Gandhi and Group Conflict (1974)
  • Ecology, Community and Lifestyle (1989)
  • Hallingskarvet: The father of the good, long life (1995)
  • Livsfilosofi, Natur och Kultur (2000)

Przypisy edytuj

  1. Arne Naess. The shallow and the deep, long-range ecology movement. A summary (Summary of an Introductory Lecture at the 3rd World Future Research Conference, Bucharest, 3–10 September 1972). „Inquiry”. 16 (1), s. 95–100, 1973. DOI: 10.1080/00201747308601682. (ang.). 
  2. a b c Alan Drengson: Introduction ; The Life and Work of Arne Næss ; Overview by Alan Drengson. W: Arne Næss: Ecology of Wisdom. UK: Penguin Modern Classics, 2016, s. 1-352. ISBN 0-241-25757-3.;
  3. Inquiry; An Interdisciplinary Journal of Philosophy. [w:] Aims & Scope [on-line]. Taylor & Francis Group. [dostęp 2019-02-19]. (ang.).
  4. Av Martin Toft: Arne Næss tildelt St. Olavs Orden. [w:] Nettavis for Universitetet i Oslo Uniforum [on-line]. 25. feb. 2005. [dostęp 2019-02-17]. (norw.).
  5. Harold Glasser. Arne Naess ; Biography. „Trumpeter”. 14 (3), 1997. ISSN 0832-6193. (ang.). 

Linki zewnętrzne edytuj