Arpad Chowańczak
Andrzej „Arpad” Chowańczak (ur. 1863 w Głodówce, zm. 14 sierpnia 1949 w Warszawie) – polski przemysłowiec, właściciel jednego z największych zakładów kuśnierskich w II RP.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1863 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
14 sierpnia 1949 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
kuśnierz |
| Dzieci |
Jan Daniel |
| Krewni i powinowaci | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
W 1886, przeprowadził się do Warszawy z rodzinnej Orawy, gdzie rozpoczął pracę jak szewc, a następnie pracownik przechowalni futer. Przed 1900 Chowańczak otworzył mały zakładzik kuśnierski na Mokotowie, który z czasem przerodził się w renomowaną markę firmy i ekskluzywny sklep A. Chowańczak & Swie, który prowadził z synami Janem Danielem i Władysławem. Przedsiębiorstwo miało siedzibę przy ul. Krakowskie Przedmieście 17, zatrudniając na dwóch kondygnacjach ok. 100 pracowników[1].
Firma Chowańczaka uchodziła za jedną z najlepszych w kraju, a wśród klientów sklepu przy Krakowskim Przedmieściu 17 byli między innymi: Ignacy Mościcki, Pola Negri czy ambasador Józef Potocki. Futra eksportowano do Chin, Kanady, USA i Wielkiej Brytanii. W szczytowym okresie istnienia przedsiębiorstwo Arpada Chowańczaka, mieszczące się przy ul. Puławskiej 61, zatrudniała ok. 500 osób. Właściciel był chodzącą reklamą swojego przedsiębiorstwa, zimą pokazywał się w najmodniejszych futrach[1].
Po wojnie futrzarskie imperium A. Chowańczak & Swie straciło na znaczeniu i przestało istnieć. Przez jakiś czas istniał zakład futrzarski na antresoli budynku przy ul. Złotej 9. Do dziś po Arpadzie Chowańczaku przetrwała willa na Mokotowie przy ul. Morskie Oko 5 (początkowo kamienica miała adres Puławska 61).
Wnukiem Arpada był warszawski duchowny, ks. Jerzy Chowańczak.
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 166-6-19,20)[2].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1937)[3]
Przypisy edytuj
- ↑ a b Wacław Wiernicki: Wspomnienia o warszawskich knajpach. Prószyński i S-ka, 1994, s. 75. ISBN 83-902520-0-7.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW CHOWANCZAK, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-02].
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi na polu pracy zawodowej w przemyśle”.
Bibliografia edytuj
- Jerzy Majewski, Śmierć Hanki w ogrodzie futrzanego króla, „Gazeta Wyborcza” – „Gazeta Stołeczna”, 2 lutego 2007.