Artur Bodnar

polski politolog

Artur Bodnar (ur. 4 sierpnia 1929 w Rogóźnie[1], zm. 19 lipca[potrzebny przypis] 1989[2]) – politolog, działacz państwowy.

Artur Bodnar
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1929
Rogóźno

Data śmierci

19 lipca 1989

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: teoria polityki
Profesura

1977

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys edytuj

Od 1948 r. należał do PZPR[1]. W 1954 r. ukończył Leningradzki Instytut Planowania. W latach 1958–1961 był ekspertem w Sekretariacie RWPG w Moskwie[potrzebny przypis]. W 1977 r. uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych[3] i objął stanowisko profesora na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1972 r. był członkiem Komitetu Nauk Politycznych Polskiej Akademii Nauk, a w latach 1978–1980 jego wiceprzewodniczącym[potrzebny przypis]. W latach 1979–1982 był prezesem Polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych[4]. W 1969 r. został wicedyrektorem, a w 1972 r. dyrektorem Centralnego Ośrodka Metodycznego Studiów Nauk Politycznych (COM SNP). Funkcję tę pełnił do 1988 r.[5] Miał duży wpływ na działalność Instytutu Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, (był jego dyrektorem w latach 1975–1981[6]), w efekcie czego od początku lat 70. COM SNP i INP intensywnie współpracowały. W latach 1976–1989 był redaktorem naczelnym Studiów Nauk Politycznych[7].

Uczestniczył w rozmowach w Magdalence. Jako reprezentant strony rządowo-koalicyjnej był uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu w zespole ds. reform politycznych[8].

Wykształcił wielu naukowców[9]. Jego uczniami byli m.in. późniejsi profesorowie: Zbigniew Olesiński, Jerzy Gieorgica i Jerzy Sielski[3].

Był autorem wielu książek z dziedziny polityki gospodarczej i politologii, m.in.[10]:

  • Ekonomia i polityka. Podstawowe zależności (1978)
  • Społeczne uwarunkowania polityki (1980)
  • Decyzje polityczne. Elementy teorii (1985).

Jego prace wykazywane były w latach 80. jako literatura do nauczania marksizmu na polskich uczelniach[11].

Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c Kto jest kim w Polsce 1984, Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 72, ISBN 83-223-2073-6.
  2. Rekordy dla Bodnar Artur (1929-1989) [online], Biblioteka Sejmowa [dostęp 2023-12-14].
  3. a b Prof. dr hab. Artur Bodnar, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-12-14].
  4. Krauz-Mozer, Borowiec i Ścigaj 2011 ↓, s. 111.
  5. Krauz-Mozer, Borowiec i Ścigaj 2011 ↓, s. 74, 132.
  6. Krauz-Mozer, Borowiec i Ścigaj 2011 ↓, s. 86.
  7. Krauz-Mozer, Borowiec i Ścigaj 2011 ↓, s. 110.
  8. Magdalenka, okragly-stol.pl [zarchiwizowane 2015-11-27].
  9. Krauz-Mozer, Borowiec i Ścigaj 2011 ↓, s. 74.
  10. Bodnar, Artur [online], Katalog Biblioteki Narodowej [dostęp 2023-12-14].
  11. Krauz-Mozer, Borowiec i Ścigaj 2011 ↓, s. 120–122.

Bibliografia edytuj