As-dur

tonacja muzyczna

As-dur — gama durowa, której toniką jest as. Gama As-dur składa się z dźwięków: as, b, c, des, es, f, g. Tonacja As-dur zawiera cztery bemole.

Znaki przykluczowe w tonacji As-dur

Gama As-dur zapisana za pomocą przygodnych znaków chromatycznych	$\relative a'{ \override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f \cadenzaOn as1 bes c des es f g as \cadenzaOff } \addlyrics { \small { as b c des es f g as } }$
Gama As-dur zapisana za pomocą znaków przykluczowych	$\relative a'{ \key as \major \override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f \cadenzaOn as1 bes c des es f g as \cadenzaOff } \addlyrics { \small { as b c des es f g as } }$

Pokrewną jej molową tonacją równoległą jest f-moll^[1], jednoimienną molową – as-moll.

Trudna do realizacji dla instrumentów smyczkowych, dlatego rzadko wybierana jako tonacja dzieł symfonicznych.

Znane dzieła utrzymane w tonacji As-dur:

Fryderyk Chopin – Polonez As-dur op. 53 (Heroiczny)
Johannes Brahms – trzecia część I Symfonii
Robert Schumann – Karnawał
Ludwig van Beethoven – druga część Sonaty c-moll Patetycznej, op.13
Ferenc Liszt – Liebestraum
Ignacy Feliks Dobrzyński - Koncert Fortepianowy As-dur op. 2 (1824)
Coldplay – Viva La Vida

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

↑ FranciszekF. Wesołowski FranciszekF., Zasady muzyki, wyd. 7, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, s. 127, ISBN 83-224-0250-3 .

Encyklopedia internetowa (tonalność):

SNL: Ass-dur

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=As-dur&oldid=70775614”