Atakamit – minerał z grupy halogenków.

Atakamit
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

Cu2Cl(OH)3

Twardość w skali Mohsa

3-3,5

Przełam

muszlowy

Łupliwość

doskonała

Układ krystalograficzny

rombowy

Właściwości optyczne
Barwa

odcienie zieleni

Rysa

jasnozielony

Połysk

diamentowy

Nazwa tego minerału pochodzi od do miejsca jego pochodzenia. Jest nim położona na północy Chile pustynia Atakama, jedno z najsuchszych miejsc na Ziemi. Atakamit występuje w postaci kryształów w układzie słupkowym, rombowym lub tabliczkowym. Tworzy także skupienia o pokroju włóknistym, igiełkowym lub gronistym.

Powstały w ekstremalnych warunkach edytuj

Aby powstał atakamit, muszą być spełnione dwa warunki: suchy klimat i obecność rud miedzi. W takich warunkach rudy ulegają utlenieniu, uwalniając miedź niezbędną do powstania atakamitu. Jest to zatem minerał wtórny, który często współwystępuje z chryzokolą, kuprytem, malachitem i brochantytem.

Polimorfizm i asocjacje mineralne edytuj

Atakamit charakteryzuje się polimorfizmem, tzn. może występować w różnych postaciach, zachowując przy tym ten sam wzór chemiczny. Dwie najważniejsze postaci tego minerału to niebieski bottalackit, który krystalizuje się w układzie jednoskośnym (jego nazwa pochodzi od kopalni w Botallack w Kornwalii) oraz paratakamit, który przyjmuje barwę od żółtozielonej do ciemnozielonej, niemal czarnej i krystalizuje się w układzie heksagonalnym. Jeśli rudy miedzi ulegają przeobrażeniom w miejscach, gdzie nie jest dostatecznie sucho, powstają minerały podobne do atakamitu, lecz zawierające w swojej strukturze krystalicznej także wodę. Najważniejszy z nich to kalumetyt.

Miejsca występowania edytuj

Australia (Burra Burra, Wallaroo), Chile (Minas generosa e Herminia, Sierra Gorda, pustynia Atakama), Peru (Ika), USA (hrabstwo Pinal, Arizona), Włochy (Wezuwiusz).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj