Atelognathus nitoigatunek płaza bezogonowego z rodziny Batrachylidae.

Atelognathus nitoi[1]
(Barrio, 1973)
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

Batrachylidae

Rodzaj

Atelognathus

Gatunek

Atelognathus nitoi

Synonimy
  • Telmatobius nitoi Barrio, 1973[2]
  • Atelognathus nitoiLynch, 1978[2]
  • Atelognathus salai Cei, 1984[2]
  • Atelognathus ceii Basso, 1998[2]
  • Atelognathus jeinimenensis Meriggio, Veloso, Young & Nuñez, 2004[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Gatunek znany z lasów umiarkowanych Chile (Aysén; Reserva Nacional Lago Jeinimeni; Cerro Castillo, Coihaique Alto i Chile Chico) i przyległej Argentyny (Cerro Challhuaco, Park Narodowy Nahuel Huapi, Bariloche, Río Negro; Lago General Vintter, Chubut, Laguna de los Gendarmes, północna granica Lago Buenos Aires, prowincja Santa Cruz, z najbardziej wysuniętą na południe populacją z Paso Roballos)[2].

Miejsce typowe odłowu holotypu: Laguna Verde w Cerro Challhuaco w Argentynie[3]. Na tym terenie płaz występuje pospolicie, a liczebność jego populacji utrzymuje się na stabilnym poziomie. Wedle badań opublikowanych w 1999 wynosi co najmniej 1000 osobników[3].

Początkowo za miejsce występowania A. nitoi uznawano tylko lokalizację typową i jej okolice (i takie ujęcie do tej pory stosuje IUCN[3]). W 2019 roku Barrasso i Basso w oparciu o badania genetyczne zaproponowali uznanie za młodsze synonimy A. nitoi następujących taksonów: A. salai (wraz z wcześniej zsynonimizowanym z nim A. jeinimenensis) i A. ceii[4]. Tym samym zasięg występowania gatunku jest obecnie znacznie szerszy[2].

Zwierzę zamieszkuje wilgotne rejony położone na wysokości od 500 do 1550 metrów nad poziomem morza[2]. Jego siedlisko stanowią stałe i tymczasowe zbiorniki wodne, jednakże rozród ma miejsce w stałych. Preferuje lasy z Nothofagus pumilio. Nie zanotowano dotychczas jego obecności na terenach zmodyfikowanych działalnością ludzką[3].

Wśród zagrożeń dla gatunku IUCN wymienia pożary i turystykę, dostrzega też potrzebę monitoringu gatunku[3].

Przypisy edytuj

  1. Atelognathus nitoi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e f g h Darrel R. Frost, Atelognathus nitoi (Barrio, 1973), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-05-23] (ang.).
  3. a b c d e f Atelognathus nitoi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. D.A. Barrasso, N.G. Basso, Low genetic divergence but many names in the endemic Patagonian frogs of the genus Atelognathus (Anura, Batrachylidae): A molecular genetic and morphological perspective, „Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research”, 57 (2), 2019, s. 383–399, DOI10.1111/jzs.12259 (ang.).