Atraks, podkopnik, potocznie ptasznik australijski[a] (Atrax robustus) – gatunek średniej wielkości pająka, występującego w australijskich stanach Queensland i Nowej Południowej Walii, szczególnie często w okolicach Sydney.

Atraks
Atrax robustus[1]
Pickard-Cambridge, 1877
Ilustracja
Atraks na piaszczystym podłożu
Ilustracja
Samica w obronnej postawie
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Infrarząd

ptaszniki

Rodzina

Hexathelidae

Rodzaj

Atrax

Gatunek

atraks

Synonimy
  • Atrax montanus (Rainbow, 1904)[2]
  • Atrax tibialis (Rainbow, 1904)[2]

Tryb życia edytuj

Buduje sieci w lejkowatym kształcie, przy wylocie węższej części lejka czyha na potencjalną ofiarę, bytuje w szczelinach skał, pod kamieniami i przy pniach drzew w rzadkich lasach eukaliptusowych, parkach i ogrodach; czasem wnika do domów, unika otwartych przestrzeni[3]. Aktywny jest głównie o zmierzchu lub w nocy.

Pożywienie edytuj

Dietę tego pająka stanowią różne bezkręgowce i kręgowce np. pszczoły, karaluchy, owady, ślimaki, krocionogi, a czasami też żaby i inne małe kręgowce[4]. Do polowania używa suchej, jedwabnej sieci w której łapane jest pożywienie[4]. Po ukąszeniu ofiary, atraks zabiera ją do gniazda gdzie w spokoju ją konsumuje[4].

Reprodukcja edytuj

Samica po kopulacji składa od 90 do 120 zielonkawożółtych jaj[4].

Morfologia edytuj

Średniej wielkości pająk, osiągający długość ciała od 25 mm do 50 mm (z odnóżami długość pająka wynosi 6-7 cm). Posiada mocne i duże pazury jadowe. Ogólne ubarwienie czarne, bądź brązowe z połyskującym karapaksem.

Jad edytuj

Bardzo agresywny i niebezpieczny (osobniki męskie), zwykle uważany za najbardziej jadowitego pająka na świecie[5][6]. Objawy kliniczne po ukąszeniu są wywoływane przez δ-heksatoksynę – peptyd zbudowany z 42 aminokwasów. Opóźnia on inaktywację bramkowanych napięciem kanałów sodowych, co powoduje masowe uwolnienie neuroprzekaźników z zakończeń neuronów układów somatycznego i autonomicznego[5]. Atrax robustus atakuje również ludzi. Jego szczękoczułki są w stanie przebić nawet paznokieć człowieka. Istnieją zapisy 26 przypadków śmierci od ukąszeń pająków w Australii do roku 1979. Ukąszenia atraksa spowodowały co najmniej 14 przypadków śmierci[5] (7 u dzieci[6]). We wszystkich przypadkach, w których ustalono płeć pająka, okazało się, że ukąszenia spowodowały osobniki męskie (osobniki żeńskie są około 5 razy mniej jadowite niż męskie)[7]. Większość ofiar była w młodym wieku, chora lub niedołężna. Od momentu odkrycia antidotum (1979 r.) w Australii nie odnotowano żadnego przypadku śmierci spowodowanego jadem pająków[8].

Zastosowanie edytuj

Jedwab wytwarzany przez atraksy jest używany jako celownik w instrumentach optycznych[4].

Uwagi edytuj

  1. Wbrew potocznej nazwie „ptasznik australijski”, atraks nie jest ptasznikiem. Należy do rodziny Hexathelidae (dawniej był klasyfikowany w rodzinie Dipluridae), a nie ptasznikowatych (Theraphosidae).

Przypisy edytuj

  1. Atrax robustus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Norman I. Platnick: Hexathelidae. [w:] The World Spider Catalog, Version 13.0 [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2012-08-25]. (ang.).
  3. Atrax robustus - ptasznik australijski* - Terrarium, „Terrarium”, 16 lutego 2018 [dostęp 2018-09-26] (pol.).
  4. a b c d e Jason Fathallah, Atrax robustus [online], Animal Diversity Web [dostęp 2023-12-31] (ang.).
  5. a b c Sandy Steffany Pineda i inni, The lethal toxin from Australian funnel-web spiders is encoded by an intronless gene, „PLoS One”, 7 (8), 2012, art. nr e43699, DOI10.1371/journal.pone.0043699, PMID22928020, PMCIDPMC3425536 (ang.).
  6. a b Geoffrey K. Isbister i inni, Funnel-web spider bite: a systematic review of recorded clinical cases, „The Medical Journal of Australia”, 182 (8), 2005, s. 407–411, PMID15850438 (ang.).
  7. Nicholson G, Graudins A. Spiders of medical importance in the Asia-Pacific: atracotoxin, latrotoxin and related spider neurotoxins. „Clin Exp Pharmacol Physiol”. 29 (9), s. 785–794, 2002. DOI: 10.1046/j.1440-1681.2002.03741.x. PMID: 12165044. (ang.). 
  8. Redakcja, Pająki w Australii - czy są groźne? | AustralianLiving.pl, „AustralianLiving.pl”, 5 marca 2017 [dostęp 2017-07-02] (pol.).