Aucklandia lappa
gatunek rośliny
Aucklandia lappa DC. – gatunek roślin z rodziny astrowatych (Asteraceae). Taką nazwę naukową podaje The Plant List, w innych ujęciach taksonomicznych jest to Saussurea lappa (Decne.) C.B.Clarke[3]. Pochodzi z Indii i Pakistanu, jest uprawiany w Himalajach, w krajach Bliskiego Wschodu, Birmie, Chinach, Indiach oraz w Hiszpanii[4]
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Aucklandia lappa | ||
Nazwa systematyczna | |||
Aucklandia lappa DC. | |||
Synonimy | |||
|
Opis rośliny edytuj
Bylina osiągająca wysokość do 3 m. Liście wyrastają w rozetkach. Kwiaty obupłciowe, zebrane w główki, które pokryte są gęstymi, wełnistymi, białymi lub purpurowymi włoskami. Zapylane są przez owady. W swojej ojczyźnie kwitnie od lipca do sierpnia, nasiona dojrzewają do września[5][4].
Zastosowanie edytuj
- Roślina lecznicza. W celach leczniczych wykorzystuje się głównie korzeń, rzadziej suszone pędy. W Indiach leczy się nim mdłości i zaburzenia żołądkowo-jelitowe, wykazuje też działanie narkotyczne[5].
- Z korzenia wytwarza się aromatyczny utrwalacz do perfum[5].
- Badacze roślin biblijnych uważają, że może być rośliną, z której wykonywano tzw. olejek radości wymieniony w Księdze Psalmów (45,8)[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
- ↑ The Plant List. [dostęp 2014-11-20].
- ↑ a b Aucklandia root. [dostęp 2014-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-24)].
- ↑ a b c d Zofia Włodarczyk: Rośliny biblijne. Leksykon. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2011. ISBN 978-83-89648-98-3.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):