Johann Konstantin August Lucae (ur. 24 sierpnia 1835 w Berlinie, zm. 17 marca 1911 w Berlinie) – niemiecki lekarz otorynolaryngolog. Określany mianem ojca berlińskiej otologii[1].

August Lucae
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1835
Berlin

Data i miejsce śmierci

17 marca 1911
Berlin

Życiorys edytuj

Urodził się w 1835 roku w Berlinie, w rodzinie znanych berlińskich aptekarzy. Jego najstarszy brat Adalbert prowadził aptekę przy Unter den Linden (znaną jako Lucaesche Apotheke), Richard był profesorem architektury w Berlinie, Carl profesorem filozofii w Marburgu. August Lucae studiował medycynę w Berlinie i w Bonn. Od 1862 roku praktykował jako otolog w Instytucie Patologicznym u Rudolfa Virchowa. W latach 1866-1905 privatdozent na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie, od 1871 roku profesor nadzwyczajny, od 1899 roku profesor otorynolaryngologii. W 1874 roku został dyrektorem polikliniki chorób uszu (Universitätspoliklinik für Ohrenkrankheiten).

Lucae razem z Bezoldem spopularyzował próbę Rinnego[2]. Jego uczniem był Adam Politzer[3].

Wybrane prace edytuj

  • Die Schalleitung durch die Kopfknochen und ihre Bedeutung für die Diagnostik der Ohrenkrankheiten (1870)
  • Zur Entstehung und Behandlung der subjectiven Gehörsempfindungen (1884)

Przypisy edytuj

  1. Jedamski W. [Johann Constantin August Lucae (1835-1911)--the scientific father of Berlin otologists]. „Z Gesamte Hyg”. 31. 9, s. 552-3, 1986. PMID: 3907167. 
  2. Benjamin E. "The men and their forks". Heinrich Adolf Rinne (1819-1868), Ernst Heinrich Weber (1795-1878). CME BULLETIN Otorhinolaryngology, Head & Neck Surgery 2000; 4: 120-121 PDF
  3. Mudry A, Kraft M. How Adam Politzer (1835-1920) became an otologist. „Otol Neurotol”. 26. 2, s. 292-9, 2005. PMID: 15793422. 

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj