August Padyga
August Padyga (ur. 18 kwietnia 1849 lub 1847 w Warszawie, zm. 24 stycznia 1902 w Łęczycy)[2][3] – polski dyrygent, nauczyciel śpiewu i muzyki, kompozytor.
Życiorys edytuj
Do 1873 r. był kantorem przy kościele ewangelickim w Piotrkowie[3]. Następnie był kapelmistrzem w prowincjonalnych zespołach teatralnych: Pawła Ratajewicza, Józefa Puchniewskiego, Juliana Grabińskiego, Mieczysława Krauzego, Władysława Dębskiego i Anastazego Trapszy, a także w warszawskich teatrach ogródkowych. Od 1880 do ok. 1886 r. pracował w Kaliszu jako dyrygent oraz nauczyciel śpiewu w Towarzystwie Muzycznym. Przez kilka lat był dyrygentem orkiestry 15 aleksandryjskiego pułku dragonów. Od 1896 r. pracował w Łęczycy jako nauczyciel śpiewu i muzyki w seminarium nauczycielskim. W tym okresie był również kapelmistrzem orkiestry strażackiej w Łęczycy.
Był autorem muzyki do sztuk teatralnych, m.in. Wnuka Tumrego[2][3].
Rodzina edytuj
Jego żoną od 1879 r. była aktorka teatralna Walentyna Szlader.
Przypisy edytuj
- ↑ Mieczysławowi Krauze w dniu 1go stycznia 1876 r. Koledzy., Biblioteka Cyfrowa Polona, 1876 [dostęp 2022-12-14].
- ↑ a b Padyga August, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 525.
- ↑ a b c Padyga August, [w:] Leon Tadeusz Błaszczyk, Dyrygenci polscy i obcy w Polsce działający w XIX i XX w., Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1964, s. 217–218.
Linki zewnętrzne edytuj
- August Padyga, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2022-09-01].