August Pius Dzieduszycki

August Pius Benedykt Dzieduszycki z Dziaduszyc herbu Sas (ur. we Lwowie 11 lipca 1844, zm. 11 marca 1922 w Jasionowie) – c.k. urzędnik austriacki, starosta gródecki, starosta brzozowski (1883-1900), szambelan austriacki (1875), działacz społeczny, prezes Związku Rodowego Dzieduszyckich (1903), hrabia i ziemianin[1].

August Pius Dzieduszycki
Rodzina

Dzieduszyccy

Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1844
we Lwowie

Data i miejsce śmierci

11 marca 1922
Jasionów

Ojciec

Maurycy Ignacy Dzieduszycki

Matka

Karolina Zagórska z Kołodziejówki h. Ostoja

Żona

Maria Szelicka, Maria Amelia Ostaszewska

Dzieci

(z pierwszego małżeństwa;) Maria Leopoldyna Dzieduszycka
(z drugiego małżeństwa;) Emma Dzieduszycka
Cecylia Doschot
Amelia Dzieduszycka
Zofia Wiktor

Odznaczenia
Komandor Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego
Kaplica cmentarna Dzieduszyckich w Jasionowie

Życiorys edytuj

Ojcem jego był hr. Maurycy Dzieduszycki, a matką Karolina z Zagórskich h. Ostoja (ur. w m. Kołodziejówka, Powiat skałacki, 11 lipca 1818, zm. 31 stycznia 1855 we Lwowie).

Ślub wziął 27 marca 1873 we Lwowie z Marią z Szelickich. Mieli jedną córkę, którą była hr. Maria Leopoldyna Karolina Dzieduszycka z Dzieduszyc h. Sas (1876). Poślubił ją Aleksander Wodzicki z Granowa h. Leliwa.

Drugą żoną 29 kwietnia 1882 we Wzdowie została Maria Amelia Wiktoria Ostaszewska ze Wzdowa h. Ostoja (1851-1918), z którą miał trzy córki:

Ukończył prawo na Uniwersytecie Lwowskim, następnie pracował jako urzędnik.

W 1875 nadano mu tytuł cesarsko-królewskiego szambelana, a w 1892 został komandorem papieskiego Orderu św. Grzegorza Wielkiego[1].

W czasie jego urzędowania w Brzozowie, nastąpił rozwój powiatu i miasta Brzozowa: założono Kasę Zaliczkową (1888), rozwinęło się wydobycie ropy naftowej, we wsiach podniósł się poziom oświaty i rolnictwa, utworzono w Brzozowie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” (1893), wybudowano ratusz (1896) oraz uporządkowano miejski rynek. W grudniu 1898 otrzymał honorowe obywatelstwo Brzozowa[2].

Przypisy edytuj

  1. a b Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 344.
  2. Kronika. „Kurjer Lwowski”. Nr 353, s. 4, 21 grudnia 1898. 

Bibliografia edytuj