August Utta

działacz mniejszości niemieckiej w Polsce

August Utta (ur. 5 września 1887 w Augustynowie w powiecie wieluńskim, zm. 28 grudnia 1940 w majątku we wsi Okup Wielki) – działacz mniejszości niemieckiej w Polsce, radny Łodzi, poseł na Sejm I i II kadencji (1922–1930), senator III kadencji (1930–1935).

August Utta
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 września 1887
Augustynów

Data i miejsce śmierci

28 grudnia 1940
Okup Wielki

Senator III kadencji (II RP)
Okres

od 1930
do 10 lipca 1935

Przynależność polityczna

Niemieckie Stowarzyszenie Ludowe w Polsce

Przewodniczący Niemieckiego Stowarzyszenia Ludowego w Polsce
Okres

od 1924
do 1938

Następca

Ludwig Wolff

Życiorys edytuj

Urodził się w Kongresówce w rodzinie osadników niemieckich. Ukończył ewangelickie seminarium nauczycielskie w Warszawie, po czym pracował w charakterze nauczyciela w Woli Młockiej[1] i Łodzi. W czasie I wojny światowej służył w wojsku rosyjskim jako felczer.

W latach 1922–1923 działacz Niemieckiej Partii Pracy (DAP), następnie założył Niemieckie Stowarzyszenie Ludowe w Polsce (Deutscher Volksverband in Polen), któremu przewodniczył w latach 1924–1938.

Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę objął mandat radnego Łodzi, który sprawował do 1927. W 1922 został wybrany na posła z ramienia Bloku Mniejszości Narodowych w okręgu Łódź. Reelekcję uzyskał w 1928 z tej samej listy. 6 września 1930 został członkiem Państwowej Komisji Wyborczej z ramienia Niemieckiego Klubu Parlamentarnego przed wyborami parlamentarnymi w 1930[2][3]. W 1930 nie obronił mandatu, jednak wkrótce został senatorem.

Był aktywnym działaczem społeczności luterańskiej w Polsce. Zasiadał w Radzie Synodu Ewangelicko-Augsburskiego w RP. Opowiadał się za utworzeniem niezależnego niemieckiego kościoła luterańskiego w Polsce. Był członkiem Rady Nadzorczej Niemieckiego Banku Spółdzielczego w Łodzi, zasiadał również w zarządzie Towarzystwa Wydawniczego „Libertas”.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • (red. Jacek Majchrowski), Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, biogram nr 2109 (autor: Czesław Brzoza), s. 556–557