Australian Touring Car Championship 1994
Sezon 1994 w Australian Touring Car Championship był 35. sezonem Australijskich Mistrzostw Samochodów Turystycznych. Rozpoczął się on 27 lutego na torze Amaroo Park a zakończył 24 lipca wyścigami na torze Oran Park Raceway.
| |
| Inauguracja | |
|---|---|
| Zakończenie | |
| Liczba wyścigów |
20 |
| Mistrzowie | |
| Kierowcy | |
| Poprzedni sezon • Następny sezon | |
Sezon składał się z dziesięciu rund po dwa wyścigi. Tytuł mistrzowski zdobył po raz drugi w karierze Mark Skaife, a wicemistrzem został obrońca tytułu Glenn Seton.
Lista startowa edytuj
Kalendarz edytuj
| Runda | Tor | Data | Zwycięzca | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| rundy | wyścigu 1 | wyścigu 2 | Zespół | |||
| 1 |  Amaroo Park
|
25-27 lutego | Mark Skaife | M. Skaife | M. Skaife | Gibson Motor Sport |
| 2 | Sandown International Raceway
|
4-6 marca | Mark Skaife | M. Skaife | M. Skaife | Gibson Motor Sport |
| 3 | Symmons Plains Raceway
|
11-13 marca | Mark Skaife | M. Skaife | M. Skaife | Gibson Motor Sport |
| 4 | Phillip Island Grand Prix Circuit
|
8-10 kwietnia | Glenn Seton | G. Seton | G. Seton | Glenn Seton Racing |
| 5 | Lakeside International Raceway
|
22-24 kwietnia | Larry Perkins | D. Johnson | L. Perkins | Perkins Engineering |
| 6 | Winton Motor Raceway
|
13–15 maja | Glenn Seton | G. Seton | G. Seton | Glenn Seton Racing |
| 7 | Eastern Creek Raceway
|
3-5 czerwca | Peter Brock | P. Brock | P. Brock | Holden Racing Team |
| 8 | Mallala Motor Sport Park
|
24-26 czerwca | Mark Skaife | J. Richards | M. Skaife | Gibson Motor Sport |
| 9 | Barbagallo Raceway
|
1-3 lipca | Alan Jones | T. Longhurst | A. Jones | Glenn Seton Racing |
| 10 | Oran Park Raceway
|
22-24 lipca | Glenn Seton | G. Seton | G. Seton | Glenn Seton Racing |
Wyniki i klasyfikacja edytuj
| Miejsce | Kierowca | AMA | SAN | SYM | PHI | LAK | WIN | EAS | MAL | BAR | ORA | Suma punktów |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Mark Skaife | 46 | 40 | 43 | 31 | 24 | 30 | 30 | 36 | 5 | NU | 285 |
| 2 | Glenn Seton | 32 | 12 | 28 | 40 | 7 | 40 | 10 | 12 | 4 | 43 | 228 |
| 3 | Peter Brock | 24 | 23 | 26 | 31 | 15 | 6 | 40 | 20 | 5 | 32 | 222 |
| 4 | Larry Perkins | 6 | 22 | 13 | NU | 36 | 18 | 15 | 24 | 32 | 11 | 177 |
| 5 | Alan Jones | 1 | 20 | 6 | 18 | 4 | 33 | 22 | 25 | 34 | 14 | 177 |
| 6 | Jim Richards | 14 | 22 | 12 | 10 | 30 | 6 | 8 | 34 | 20 | 1 | 157 |
| 7 | John Bowe | 16 | 13 | 17 | 16 | 8 | 18 | 15 | 5 | 24 | 24 | 156 |
| 8 | Dick Johnson | 16 | 1 | 3 | 16 | 20 | 1 | 14 | 10 | 12 | 24 | 117 |
| 9 | Tomas Mezera | 16 | 21 | 8 | 11 | NU | 4 | 22 | 8 | 10 | 11 | 111 |
| 10 | Neil Crompton | 0 | 0 | 6 | 12 | 4 | 24 | 0 | 2 | 11 | 18 | 77 |
| 11 | Tony Longhurst | 9 | 4 | 20 | 0 | 8 | 1 | 8 | 24 | 0 | 74 | |
| 12 | Wayne Gardner | 1 | 12 | 4 | 10 | 8 | 2 | 15 | 4 | 6 | 10 | 72 |
| 13 | Paul Morris | 14 | 5 | 9 | 14 | 2 | 4 | 2 | 8 | 6 | 64 | |
| 14 | Trevor Ashby | 0 | 0 | 0 | 16 | 0 | 0 | 16 | ||||
| 15 | Tony Scott | 0 | 6 | 0 | 6 | |||||||
| 16 | Bob Jones | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 2 |
| 17 | Greg Crick | 0 | 0 | NU | 1 | 1 | ||||||
| Miejsce | Kierowca | AMA | SAN | SYM | PHI | LAK | WIN | EAS | MAL | BAR | ORA | Suma punktów |
| Klucz punktacji | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejsce | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| sesja kwalifikacyjna (rundy 1-4) | 3 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
| wyścig Dash for Cash | 3 | 2 | 1 | 0 | 0 | 0 | ||||
| wyścig pierwszy i drugi | 20 | 16 | 14 | 12 | 10 | 8 | 6 | 4 | 2 | 1 |
Pozycje startowe w pierwszym wyścigu ustalane były każdorazowo poprzez kwalifikacje, ale najlepsza szóstka rywalizowała dodatkowo między sobą w krótkim wyścigu nazywanym Dash for Cash (lub PJ Super Six), którego wyniki determinowały pierwsze sześć pozycji na starcie wyścigu. Zasady te zmieniono od piątej rundy: o pozycji startowej decydowały teraz kwalifikacje, a wyścig Dash for Cash pozwalał na zdobycie dodatkowych punktów za pierwsze trzy pozycje oraz, co było nowością, punkty za zyskane pozycje w tym wyścigu. Wyniki pierwszego wyścigu były jednocześnie pozycjami startowymi w drugim wyścigu.
Miejsce zajęte w danej rundzie określano poprzez zsumowanie wszystkich punktów zdobytych podczas danej rundy. W przypadku takiej samej liczby punktów u kierowców wyższe miejsce zajmował ten który zajął wyższą pozycję w drugim wyścigu.
Linki zewnętrzne edytuj
- Archiwum wyników i wiadomości na stronach motorsport.com (ang.)