Autoportret (obraz Jacopa Tintoretta)
Autoportret – obraz olejny włoskiego malarza Jacopa Tintoretta[1].
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania |
ok. 1588 |
| Medium | |
| Wymiary |
62,5 × 52 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
Proweniencja edytuj
_-_Allegorie_auf_Kunst_und_Wissenschaft_-_4874_-_Bavarian_State_Painting_Collections.jpg)
Pierwszym właścicielem dla którego Tintoretto wykonał portret[2] był niemiecki złotnik mieszkający w Wenecji Hans Jakob König (ok. 1536 – ok. 1600), a następnie jego córka K. Ott również zamieszkała w Wenecji. Kolejnymi właścicielami byli Henrietta Anna Stuart (1644–1670), najmłodsza córka króla Anglii Karola I i Henrietty Marii Burbon oraz jej mąż Filip I d’Orléans, a obraz trafił do kaplicy Palais-Royal w Paryżu. W 1785 roku autoportret Tintoretta został sprzedany razem z wyposażeniem Zamku Saint-Cloud przeznaczonym dla Marii Antoniny. Obecnie znajduje się w kolekcji Luwru[1].
Autoportret Tintoretta widoczny jest na jednym z obrazów jego ucznia Paola Fiamminga, który po śmierci artysty był aktywnym malarzem w Wenecji, pracującym głównie dla bankiera Hansa Fuggera wnuka Octaviana Fuggera, dla którego kilka obrazów namalował Tintoretto. Dla Hansa Fuggera, Fiamming namalował serię alegorycznych obrazów, a na jednym z nich pt. Planeta Apollina ukazał malarza siedzącego przed sztalugą i nadającego dziełu ostatnie szlify. Po prawej stronie, w samym rogu stoi jego model – Jacopo Tintoretto[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Autoportrait. Luwr. [dostęp 2021-05-25]. (fr.).
- ↑ a b Brown 1999 ↓, s. 621.
Bibliografia edytuj
- Bernard Brown: Renaissance Venice and The north. London: Thames&Hudson, 1999. ISBN 0-500-01980-0.