Avro 701 Athenabrytyjski samolot szkolno-treningowy produkowany w wytwórni Avro. Maszyna miała zastąpić używany w Royal Air Force samolot North American Harvard. Pierwotnie Athena miała być napędzana silnikiem turbośmigłowym Armstrong Siddeley Mamba.

Avro 701 Athena
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Wielka Brytania

Producent

Avro

Typ

samolot szkolno-treningowy

Konstrukcja

metalowa

Załoga

2

Historia
Data oblotu

12 czerwca 1948

Dane techniczne
Napęd

1 x Silnik tłokowy Rolls-Royce Merlin 35

Moc

920 kW

Wymiary
Rozpiętość

12,20 m

Długość

11,37 m

Wysokość

3,94 m

Powierzchnia nośna

25,1 m²

Masa
Własna

2973 kg

Startowa

3265 kg

Osiągi
Prędkość maks.

472 km/h

Prędkość wznoszenia

10,4 m/s

Pułap

8840 m

Zasięg

886 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 × 7,7 mm
8 bomb ćwiczebnych
Użytkownicy
Wielka Brytania

Historia edytuj

W 1945 roku brytyjskie Air Ministry opublikowało specyfikację techniczną numer T.7/45, w której opisywało warunki techniczne, jakie musi spełnić nowy, trzyosobowy samolot przeznaczony do szkolenia pilotów Royal Air Force. Najważniejszą nowością w charakterystyce nowej maszyny było zastosowanie po raz pierwszy w samolocie szkolno-treningowym silnika turbośmigłowego, którym był Armstrong Siddeley Mamba. Do konkursu stanęły dwie wytwórnie. Boulton Paul Aircraft, który zaprojektował i zbudował samolot Boulton Paul Balliol, oraz Avro ze swoją Atheną. Zbudowano dwa prototypy z silnikami turbośmigłowymi, pierwszy z nich do swojego dziewiczego lotu wzniósł się 12 czerwca 1948 roku. Niestety zalecany w specyfikacji turbośmigłowy silnik Mamba nie był jeszcze na tyle dojrzałą konstrukcją, aby można go było zastosować na masową skalę, a jeszcze z czasów wojny pozostały duże ilości tłokowych silników Rolls-Royce Merlin, dlatego też w 1947 roku wydano kolejną specyfikację (numer T.14/47), tym razem na samolot dwumiejscowy z silnikiem Merlin. Taka również wersja Atheny, wyposażona w tłokowy silnik rzędowy Merlin, wzniosła się po raz pierwszy w powietrze 1 sierpnia 1948 roku i weszła do produkcji (niewielkiej, wyprodukowano zaledwie 15 egzemplarzy) i służby w jednostkach szkoleniowych RAF.

Konstrukcja edytuj

Samolot był dwumiejscowym (miejsca obok siebie), wolnonośnym, całkowicie metalowym dolnopłatem. Skrzydło o obrysie trapezowym i niewielkim wzniosie. Podobnie jak w samolocie Balliol, skrzydła Atheny można było składać w celu hangarowania na pokładzie lotniskowca. Skrzydła wyposażone były w lotki oraz krokodylowe klapy wyporowe w środkowej części płata i klapy szczelinowe na skraju skrzydeł. Płaty posiadały również hamulce aerodynamiczne. Kadłub o konstrukcji półskorupowej. Usterzenie klasyczne, wolnonośne. Silnik napędzał trójłopatowe śmigło o średnicy 3,1 metra. Paliwo magazynowane było w trzech elastycznych zbiornikach, jednym w kadłubie i dwóch w centropłacie, o łącznej pojemności 770 dm³. Pod centropłatem istniała możliwość doczepiania dodatkowych zbiorników paliwa. Podwozie główne chowane, dwugoleniowe do wnęk w skrzydłach oraz niechowane kółko ogonowe. Maszyna zaopatrzona była w hak holowniczy zamontowany pod sterem kierunku, dzięki niemu mogła holować latające cele lub niewielkie szybowce transportowe.

Uzbrojenie edytuj

Samolot był uzbrojony w jeden karabin maszynowy Browning kalibru 7,7 mm zamontowany w centropłacie po lewej stronie kabiny, mógł również przenosić niekierowane pociski rakietowe lub osiem ćwiczebnych bomb.

Wersje edytuj

  • Athena T Mk. 1 – dwa prototypy wyposażone w silnik turbośmigłowy Armstrong Siddeley Mamba.
  • Athena T Mk. 1A – jeden prototyp wyposażony w silnik turbośmigłowy Rolls-Royce Dart 1.
  • Athena T Mk. 2 – wersja seryjna z silnikiem Rolls-Royce Merlin 35. Wyprodukowano 4 prototypy oraz 14 samolotów seryjnych.

Bibliografia edytuj