Awidja (trl. avidyā) – pojęcie z filozofii indyjskiej, oznaczające niewystarczająco refleksyjną postawę wobec rzeczywistości, obecne w doktrynach religii dharmicznych.

Hinduizm edytuj

Awidja określana może być jako indywidualny stan niewiedzy (większe lub mniejsze, ale nadal jeszcze zagubienie danej atmana w świecie). W życiu awidja przejawia się cierpieniami, których zakres zależy od zakresu samoświadomości („im więcej świadomości, tym mniej cierpienia”).
Pojawiały się wątpliwości, czy jest rozbieżność między awidją a mają. Postulowano, że awidja manifestuje trzy guny. Natomiast maja zawiera w przewadze gunę sattwy[1].

Buddyzm edytuj

W buddyzmie termin awidji, czyli niewiedzy, ma kluczowe znaczenie, jako pierwsze i fundamentalne ogniwo powstawania cierpień dukkha, spośród dwunastu ogniw współzależnego powstawania.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. 15. Wedanta Śankary Chandradhar Sharma; CRITICAL SURVEY OF INDIAN PHILOSOPHY, rozdział XV. Tłumaczenie z języka angielskiego: Stefan Ziembiński, Redakcja: Karina Babkiewicz, bibliotekajogi3.pl, dostęp: 03.0.2023