Azotek glinu

Azotek glinu
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	azotek glinu
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	AlN
Masa molowa	40,99 g/mol
Wygląd	niebiesko-białe ciało stałe
	Identyfikacja
Numer CAS	24304-00-5
PubChem	90455
InChI
	InChI=1S/Al.N
	InChIKey
	PIGFYZPCRLYGLF-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	3,26 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	– (rozpad)
Temperatura topnienia	>2200 °C
Temperatura wrzenia	2517 °C
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki
Zwroty H	H314, H335
Zwroty P	P261, P280, P310, P305+P351+P338
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie podanej karty charakterystyki
	Drażniący; (Xi)
Zwroty R	R34
Zwroty S	S26, S36/37/39, S45
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła	0 1 0
Numer RTECS	BD1055000
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Azotek glinu (AlN) – nieorganiczny związek glinu i azotu, półprzewodnik. Cechuje go wyjątkowo duża przerwa energetyczna, która wynosi 6,2 eV, co ma potencjalne zastosowanie w optoelektronice dalekiego ultrafioletu.

Otrzymywanie edytuj

Azotek glinu może być otrzymany w laboratorium poprzez ogrzanie sproszkowanego glinu w atmosferze azotu:

\mathrm {2\ Al+N_{2}\longrightarrow 2\ AlN}

Na skalę przemysłową otrzymywany jest poprzez ogrzanie rudy glinu, jak na przykład boksyt, wraz z węglem w strumieniu azotu^[3].

↑ ^a ^b dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
↑ ^a ^b Department of Chemistry, The University of Akron: Aluminum nitride. [dostęp 2012-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
↑ Aluminum Nitride. W: Pradyot Patnaik: Handbook of inorganic chemicals. The McGraw-Hill Companies, Inc., 2003, s. 10. ISBN 0-07-049439-8. (ang.).