Błękitek (ryba)

Błękitek
	Micromesistius poutassou
	(Risso, 1827)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	dorszokształtne
Rodzina	dorszowate
Rodzaj	Micromesistius
Gatunek	błękitek
Synonimy
	Boreogadus poutassou (Risso, 1827); Gadus bacalaus Cabrera, Pérez & Haenseler, 1857; Gadus melanostomus Nilsson, 1855; Gadus potassoa (Risso, 1827); Gadus poutassou (Risso, 1827); Merlangus albus Yarrell, 1841; Merlangus communis Costa 1844; Merlangus pertusis Cocco, 1829; Merlangus pertusus Cocco, 1829; Merlangus poutassou Risso, 1827; Merlangus vernalis Risso, 1827; Micromessistius poutassou (Risso, 1827);
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Błękitek^[2], putasu^[2] (Micromesistius poutassou) – gatunek ryby z rodziny dorszowatych (Gadidae).

Występowanie edytuj

Północny Atlantyk, od południowej części Morza Barentsa, wschodniego Morza Norweskiego, Islandii, południowej Grenlandii i południowej Kanady na północ, po przylądek Ras Budżdur w Saharze Zachodniej oraz północne wybrzeże USA na południu, oraz zachodnia część Morza Śródziemnego. Brak go w Morzu Północnym oraz w Bałtyku.

Żyje na szelfie kontynentalnym oraz stoku kontynentalnym na głębokości 150–3000 m (zazwyczaj 300–400 m). W dzień trzyma się dna, nocą wędruje ku powierzchni.

Cechy morfologiczne edytuj

Osiąga średnio 22 cm długości (max. 50 cm długości i 830 g masy ciała). Linia boczna wzdłuż całego ciała. Na pierwszym łuku skrzelowym 27–33 wyrostki filtracyjne. Płetwy grzbietowe szeroko rozstawione, odstęp między drugą i trzecią płetwą większy niż szerokość pierwszej płetwy grzbietowej. W płetwach grzbietowych 24–28 promieni; w płetwie odbytowej 33–39 promieni.

Ubarwienie grzbietu niebiesko-szare, brzuch biały. Czasem przy podstawie płetw piersiowych niewielka czarna plamka.

Odżywianie edytuj

Żywi się głównie niewielkimi skorupiakami, ale większe osobniki mogą zjadać małe ryby i głowonogi.

Rozród edytuj

Dojrzewa płciowo w wieku 3–5 lat. Trze się wczesną wiosną (III–IV), w cieplejszych wodach również zimą (I–II). Samica składa do 150 000 ziaren ikry. Ikra jest pelagiczna, okrągła, nielepka. Embrion ma dwa rzędy chromatoforów na czubku pyska i pięć–sześć wzdłuż ciała. W temperaturze 10,5 °C wylęg następuje po 4 dniach; w temperaturze 8 °C po 11,5 dnia.

Znaczenie edytuj

Konserwa z okresu PRL (lata 80. XX wieku)

Ma duże znaczenie w rybołówstwie. Sprzedawany świeży i mrożony oraz przetwarzany na olej, mączkę rybną i w konserwowej postaci mieszanej (sałatka).

Przypisy edytuj

↑ Micromesistius poutassou, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, seria: Mały słownik zoologiczny.

Bibliografia edytuj

Micromesistius poutassou. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 10 października 2012]

[itis-1] Micromesistius poutassou, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[mszR-2] Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, seria: Mały słownik zoologiczny.

[2]

[1]