Bławatnik śliwogardły
Bławatnik śliwogardły[4] (Cotinga maynana) – gatunek małego ptaka z rodziny bławatnikowatych (Cotingidae), zamieszkujący zachodnią i środkową Amazonię. Nie wyróżnia się podgatunków[2][5]. Nie jest zagrożony.
Cotinga maynana[1] | |||
(Linnaeus, 1766) | |||
Samiec | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
bławatnik śliwogardły | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zasięg występowania | |||
- Wygląd
- Średniej wielkości krępy bławatnik o żółtych oczach. Samiec – turkusowoniebieski z czarnymi lotkami I rzędu i spodem ogona. Na gardle widnieje ciemnopurpurowa plama, wyglądająca z daleka jak zupełnie czarna. Samica – szarawobrązowa, jasnopłowo łuskowana. Pokrywy podskrzydłowe i podogonie cynamonowe.
- Rozmiary
- Długość ciała 19–19,5 cm; masa ciała średnio 69 g[2].
- Występowanie, biotop
- Zachodnia i środkowa Amazonia – południowa Kolumbia, wschodni Ekwador, wschodnie Peru, zachodnia Brazylia i północna Boliwia[2]. Występuje w nizinnych lasach i zadrzewieniach.
- Zachowanie
- Czatuje wysoko na gałęziach. Zazwyczaj spotykany pojedynczo, lecz na owocujących drzewach może zebrać się kilka osobników. Owoce zrywa z krótkiego lotu, po zjedzeniu spokojnie siedzi na gałęzi. Milczy; podczas prostoliniowego lotu wyraźnie słychać furkot skrzydeł.
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje bławatnika śliwogardłego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana; w 1996 roku ptak ten opisany został jako dość pospolity. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy ze względu na wylesianie Amazonii[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Cotinga maynana, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Snow, D.: Plum-throated Cotinga (Cotinga maynana). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-03-07].
- ↑ a b Cotinga maynana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Cotingini Bonaparte, 1849 (1822) (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-03-07].
- ↑ F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Cotingas, manakins, tityras, becards. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-03-07]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne edytuj
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).