B-59
B-59 – radziecki okręt podwodny dalekiego zasięgu z napędem diesel-elektrycznym, projektu 641 (NATO: Foxtrot). 1 października 1962 roku B-59 wraz z B-36, B-4 oraz B-130 tego samego typu, wypłynął z bazy na półwyspie Kolskim udając się w rejon Karaibów w misji wsparcia dostawy broni na Kubę w ramach radzieckiej operacji "Anadyr" i założenia na Kubie radzieckiej bazy okrętów podwodnych. Oprócz konwencjonalnych torped, każdy z tych okrętów wyposażony był w jedną torpedę z głowicą jądrową o mocy 11 kt. W trakcie wywołanego radziecką operacją kryzysu kubańskiego, 27 października B-59 został wykryty przez amerykańskie niszczyciele. Amerykanie, żeby zmusić okręt podwodny do wynurzenia się wypuścili bomby głębinowe. Z powodu braku łączności z dowództwem w ZSRR załoga rozważała użycie torpedy jądrowej, żeby zniszczyć amerykańską flotę. Wśród ogólnego chaosu, jeden członek załogi, Wasilij Archipow, odmówił wypuszczenia pocisku, zaś sowiecka doktryna wymagała jednogłośnej zgody dowództwa okrętu przed wypuszczeniem torpedy. Po tym incydencie B-59 zmuszony wynurzył się i poddał Amerykanom.
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
Zamówiony dla  MW ZSRR
| |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
91,3 metra |
| Szerokość |
7,5 metra |
| Zanurzenie testowe |
280 metrów |
| Materiał kadłuba | |
| Napęd | |
| 3 silniki Diesla (6000 KM), 3 silniki elektryczne (8100 KM), 3 wały napędowe | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
17 900 km na powierzchni przy prędkości 8 węzłów, |
| Uzbrojenie | |
| 22 torpedy | |
| Wyrzutnie torpedowe |
10 wyrzutni torpedowych 533 mm |
| Załoga |
70 |
Bibliografia edytuj
- Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.