Babcie z Plaza de Mayo
Babcie z Plaza de Mayo, Babcie z placu Majowego (hiszp. Asociación Civil Abuelas de Plaza de Mayo) – organizacja argentyńskich kobiet, których celem jest poszukiwanie, identyfikacja i odnalezienie wnuków, którzy „zaginęli” podczas tzw. brudnej wojny (1976-1983). Liderką organizacji jest Estela Barnes de Carlotto.
Historia edytuj
Stowarzyszenie powstało w październiku 1977 roku. Szybko przyciągnęło dziesiątki kobiet, które zaangażowały się w jego działalność[1]. Działalność ruchu wzmogła się po upadku Junty w Argentynie. Liczbę dzieci, które urodziły się w więzieniach, a po zafałszowaniu pochodzenia były nielegalnie adoptowane szacuje się na około 500. Pierwszym odnalezionym dzieckiem była Paula Logares, którą zidentyfikowano w 1984 roku[2].
14 września 2011 roku stowarzyszenie Babć z Plaza de Mayo otrzymało pokojową nagrodę UNESCO im. Félixa Houphouët-Boigny za działalność w obronie praw człowieka[3].
Zobacz też edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Rita Arditti, s. 37.
- ↑ Krzysztof Kęciek, Wychowane przez morderców [w:] Tygodnik Przegląd, nr 42, 2011.
- ↑ Plaza de Mayo Grandmothers received Félix Houphouët-Boigny Peace Prize at UNESCO Headquarters
Bibliografia edytuj
- Rita Arditti, Searching for life: the grandmothers of the Plaza de Mayo and the disappeared children of Argentina, Berkley: University of California Press, 1999.