Babka długoogonowa

gatunek ryb z rodziny babkowatych

Babka długoogonowa[3] (Knipowitschia longecaudata)gatunek ryby z rodzaju babkowatych (Gobiidae).

Babka długoogonowa
Knipowitschia longecaudata[1]
(Kessler, 1877)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

okoniokształtne

Podrząd

babkowce

Rodzina

babkowate

Rodzaj

Knipowitschia

Gatunek

babka długoogonowa

Synonimy
  • Gobius longecaudatus Kessler, 1877
  • Knipowitschia georghievi Pinchuk, 1978
  • Knipowitschia longicaudata (Kessler, 1877)
  • Pomatoschistus knipowitschi Beling, 1927
  • Pomatoschistus longecaudatus (Kessler, 1877)
  • Pomatoschistus longicaudata (Kessler, 1877)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Występowanie edytuj

Morze Czarne, Morze Azowskie i Morze Kaspijskie.

Występuje w wodach słonawych, na płyciznach, na piasku lub wśród wodorostów. Preferuje wody o temp. od 4 do 20 °C.

Cechy morfologiczne edytuj

Osiąga 5 cm długości. W płetwach grzbietowych 6–8 twardych i 7–9 miękkich promieni, w płetwie odbytowej 1 twardy i 8–9 miękkich promieni.

Odżywianie edytuj

Żywi się niewielkimi dennymi bezkręgowcami.

Rozród edytuj

Trze się po pierwszej zimie od III do VII. Samice mogą brać udział w tarle kilka razy w roku. Ziarna ikry mają wymiary 3,0–3,8 mm. Samiec strzeże ikry w jamkach pod kamieniami, roślinnością bądź muszlami mięczaków. Żyje do 2 lat.

Przypisy edytuj

  1. Knipowitschia longecaudata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Knipowitschia longecaudata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Fritz Terofal, Claus Militz, Ryby słodkowodne, Henryk Garbarczyk (tłum.), Eligiusz Nowakowski (tłum.), Jacek Wagner (tłum.), Warszawa: Świat Książki, 1997, ISBN 83-7129-441-7, OCLC 830128659.

Bibliografia edytuj

Knipowitschia longecaudata. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 11 maja 2010]