Bacciarelli (herb szlachecki)
herb szlachecki
Bacciarelli – polski herb szlachecki.
| |
| Typ herbu | |
|---|---|
| Pierwsza wzmianka | |
Opis herbu edytuj
Na tarczy dwudzielnej w polu prawym czerwonym pół orła białego w koronie złotej, w polu lewym srebrnym 4 słupy czerwone, na nich gwiazda złota, nad nią i pod nią po rybie srebrnej. W klejnocie nad hełmem bez korony gwiazda jak w tarczy między skrzydłami orlimi nad pojedynczym piórem strusim, czerwonym. Z boku hełmu zwisają pióra strusie, po trzy z każdej strony; środkowe po każdej stronie czerwone[1][2][3].
Historia herbu edytuj
Nadany w 1768 Marcellemu Bacciarelli, dyplom wydany w roku 1771[3].
Herbowni edytuj
Jedna rodzina herbownych (herb własny)[4]:
Bacciarelli.
Przypisy edytuj
- ↑ Za: reprodukcja aktu nobilitacyjnego w Insygniach sybolach i herbach polskich Alfreda Znamierowskiego.
- ↑ Teodor Chrząński: Tablice odmian herbowych Chrząńskiego: [tablice]. Warszawa: Juliusz Ostrowski, Antoni Fiedler, 1909, s. Tablica XXI.
- ↑ a b Adam Boniecki: Herbarz Polski. T. 1. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1899, s. 63,64.
- ↑ S.J. Starykoń-Kasprzycki, Michał Dmowski: Polska encyklopedja szlachecka. T. IV. Warszawa: Drukarnia braci Drapczyńskich, 1936, s. 121.
Bibliografia edytuj
Alfred Znamierowski, Insygnia, symbole i herby polskie, Warszawa 2003, ISBN 83-7311-601-X