Balistytproch bezdymny wyprodukowany z użyciem trudno lotnego rozpuszczalnika, opracowany przez Alfreda Nobla w 1887 i opatentowany w 1889[1][2].

Do produkcji balistytu używa się nitrocelulozy o ograniczonej zawartości azotu (ok. 12%). Balistyt składa się w 49% z nitrogliceryny, 49% nitrocelulozy i 2% difenyloaminy jako stabilizatora. Nitrocelulozę żeluje się nitrogliceryną, otrzymując w ten sposób balistyt nitroglicerynowy, lub dinitroglikolem, otrzymując balistyt nitroglikolowy. Balistyt wykorzystywany jest jako proch artyleryjski, a także jako stałe paliwo rakietowe[3].

Przypisy edytuj

  1. Alfred Nobel’s patents. www.nobelprize.org. [dostęp 2024-01-12]. (ang.).
  2. Alfred Nobel - wynalazca, poliglota, podróżnik. www.gazetaprawna.pl. [dostęp 2024-01-12]. (pol.).
  3. Einiges aus der Chemie und Technik der Explosionen und Sprengstoffe. Von Dr. techn. Friedrich Bock - s. 210. www.zobodat.at. [dostęp 2024-01-12]. (niem.).