Baltazar Batory (zm. 1577)
Baltazar Batory (ur. ok. 1555, zm. w maju 1577) – szlachcic węgierski, syn Krzysztofa Batorego i jego pierwszej żony Katarzyny Daniczka, polskiego pochodzenia[1].
 Trzy Zęby | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
ok. 1555 |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
Życiorys edytuj
Po wstąpieniu swego stryja Stefana Batorego na tron polski, Baltazar został wezwany na jego dwór. Po przybyciu do Krakowa, młody Batory rozpoczął naukę pod kierunkiem profesora Collegium Maius, Stanisława Mareniusza. Ambitne plany królewskie wobec Baltazara nie zostały osiągnięte, gdyż w maju 1577 królewski bratanek utonął w Wiśle podczas kąpieli. Śmierć Baltazara pogrążyła króla w żałobie, zaś Stanisław Mareniusz poświęcił zmarłemu poemat[2].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Ildikó Horn, Andrzej Batory, Szymon Brzeziński (tłum.), Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2010, s. 29, ISBN 978-83-7543-163-6, OCLC 750793621.