Barbara Hesse-Bukowska
Barbara Stella Hesse-Bukowska[1] (ur. 8 lutego 1930 w Łodzi, zm. 9 grudnia 2013 w Warszawie)[2] – polska pianistka i pedagożka, laureatka II nagrody na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1949).
 Barbara Hesse-Bukowska podczas XIV Lata z Chopinem w Busku-Zdroju, 16 lipca 2008 | |
| Imię i nazwisko |
Barbara Stella Hesse-Bukowska |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 lutego 1930 |
| Data i miejsce śmierci |
9 grudnia 2013 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
pianistka, nauczycielka akademicka |
| Wydawnictwo |
m.in. Polskie Nagrania „Muza”, Le Chant Du Monde, Westminster |
| Odznaczenia | |
     
| |
Życiorys edytuj
Młodość i wykształcenie edytuj
Córka Tadeusza i Henryki[3]. Pochodziła z rodziny muzyków, a na fortepianie zaczęła grać w wieku sześciu lat. W 1938 rozpoczęła naukę w Konserwatorium Warszawskim. W latach 1945–1949 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi (dyplom z wyróżnieniem)[4]. W 1949 otrzymała II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina[5]. W 1953 została laureatką V nagrody na Międzynarodowym Konkursie im. Marguerite Long i Jacques’a Thibaud, po czym podjęła naukę u Artura Rubinsteina na kursie mistrzowskim[4]. Uzyskała stopień profesora sztuk muzycznych[6].
Kariera pianistyczna edytuj
Po konkursowych sukcesach rozpoczęła międzynarodową karierę. Koncertowała w większości krajów europejskich, w Japonii i na wielu międzynarodowych festiwalach. Często występowała z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej i Polską Orkiestrą Radiową[7]. Zasiadała w jury wielu konkursów muzycznych, m.in. trzech Konkursów Chopinowskich (1985, 1990, 1995)[8], a także Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Leeds, Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Hamamatsu, oraz konkursów w Palm Beach, Sofii, Moskwie, Tajpej, Tokio, Toronto, Pekinie, Bangkoku, Paryżu, Wilnie i Barcelonie[9]. Nagrała wiele płyt, m.in. dla wytwórni Polskie Nagrania „Muza”, Le Chant Du Monde i Westminster, na których utrwaliła utwory Fryderyka Chopina, Karola Szymanowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego[10].
Była też nauczycielką akademicką. Prowadziła zajęcia w klasie fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu (od 1963) i Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (od 1972). Organizowała też kursy mistrzowskie w Warszawie, Helsinkach, Hawanie oraz Sydney[9].
W 1994 zainicjowała festiwal Lato z Chopinem, który od tamtej pory organizowany jest w Busku-Zdroju[11].
Zmarła w Warszawie, pochowana na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera F IV-Tuje-11)[12].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Order Sztandaru Pracy I klasy (1984)[9]
- Order Sztandaru Pracy II (1959)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (12 lutego 2010)[13][14]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (15 lipca 1954)[15]
- Złoty Krzyż Zasługi (22 lipca 1952)[16]
- Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)[17]
Upamiętnienie edytuj
Od 2018 jest patronką ulicy na wrocławskim Jagodnie[18].
Przypisy edytuj
- ↑ Prof. Barbara Stella Hesse-Bukowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2016-04-15].[martwy link]
- ↑ Teatr w Polsce - polski wortal teatralny [online], www.e-teatr.pl [dostęp 2020-02-25] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-25].
- ↑ REJESTR SPADKOWY PL: wynik wyszukiwania [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 2022-05-08].
- ↑ a b Dybowski 2005 ↓, s. 153.
- ↑ Wysocki 1987 ↓, s. 59.
- ↑ Prof. Barbara Stella Hesse-Bukowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-05-08].[martwy link]
- ↑ Dybowski 2005 ↓, s. 155.
- ↑ Dybowski 2005 ↓, s. 156.
- ↑ a b c Małgorzata Kosińska: Barbara Hesse-Bukowska. culture.pl, luty 2003 (aktualizacja grudzień 2013). [dostęp 2016-04-15]. (pol.).
- ↑ Barbara Hesse-Bukowska: discography. discogs.com. [dostęp 2016-04-15]. (ang.).
- ↑ Międzynarodowy Festiwal Pianistyczny „Lato z Chopinem”: historia. chopinfestival.pl. [dostęp 2016-04-15]. (pol.).
- ↑ Miasto st. Warszawa - Cmentarze. mapa.um.warszawa.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-29)]. Wyszukiwarka grobów.
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 31, poz. 440 „za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w twórczości artystycznej oraz działalności pedagogicznej”.
- ↑ Uroczystość wręczenia orderów i odznaczeń « UMFC [online], www.chopin.edu.pl [dostęp 2020-02-25] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-25].
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ Uznanie dla twórców kultury [w:] Trybuna Robotnicza, nr 170, 19 lipca 1984, s. 1–2.
- ↑ Akty Prawne. uchwaly.um.wroc.pl. [dostęp 2019-05-01].
Bibliografia edytuj
- Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0.
- Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 153–156. ISBN 83-910515-1-X.
- Adam Rozlach: Spełnione marzenia Barbary Hesse-Bukowskiej. Warszawa, Busko-Zdrój: Apla, 2010. ISBN 83-85953-69-8.