Barbara Parkins (ur. 22 maja 1942[1] w Vancouverze[2]) – kanadyjska aktorka telewizyjna i filmowa, piosenkarka, tancerka i fotografka.

Barbara Parkins
Ilustracja
Kevin Norte i Barbara Parkins (2006)
Data i miejsce urodzenia

22 maja 1942
Vancouver

Zawód

aktorka, piosenkarka, tancerka, fotografka

Lata aktywności

1961–1998

Życiorys edytuj

Wczesne lata edytuj

Jako niemowlę została adoptowana przez zamożną rodzinę Parkins. Od najmłodszych lat pobierała lekcje tańca i śpiewu. W 1958 roku dostała angaż w Vancouver Ballet Company. W wieku szesnastu lat, przeniosła się z matką do Los Angeles, gdzie rozpoczęła naukę w prestiżowej Hollywood High School i zaczęła studiować aktorstwo. Uczęszczała także na lekcje baletu w Falcon School, gdzie jej matka grała na fortepianie[3]. We wczesnych latach zatrudniona była jako piosenkarka i tancerka w klubie, gdzie występowały największe gwiazdy, w tym komik George Burns. Pracowała także jako modelka, a w międzyczasie brała udział w licznych castingach.

Kariera edytuj

Debiutowała niewielką rolą licealistki w niskobudżetowym dramacie 20 tysięcy oczu (20,000 Eyes, 1961) u boku Gene Nelsona i Jamesa Browna, a także gościła na małym ekranie w wielu serialach telewizyjnych, w tym ABC Nietykalni (The Untouchables, 1961), CBS Perry Mason (1962), NBC Doktor Kildare (Dr. Kildare, 1962) i NBC Elza z afrykańskiego buszu (Born Free, 1974). Popularność przyniosła jej rola demonicznej Betty Anderson w operze mydlanej ABC Peyton Place (1964-69). Zdobyła grono fanów, krytycy również docenili jej rolę przyznając jej nominację do nagrody Emmy. Potem wystąpiła jako Anne Welles w dramacie Marka Robsona Dolina lalek (Valley of the Dolls, 1967) z Patty Duke, Sharon Tate, Susan Hayward i Lee Grant, a następnie w dramacie sensacyjnym Lalka na łańcuchu (Puppet on a Chain, 1971).

Odrzuciła główne role w dramacie Sydneya Pollacka Czyż nie dobija się koni? (They Shoot Horses, Don't They?, 1969)[4] i melodramacie Arthura Hillera Love Story (1970)[5]. Następnie można ją było dostrzec w serialach: ABC Vega$ (1980), ABC Fantastyczna wyspa (Fantasy Island, 1980), ABC Hotel (1983) i Statek miłości (The Love Boat, 1984), CBS Gliniarz i prokurator (Jake and the Fatman, 1988) i CBS Diagnoza morderstwo (Diagnosis: Murder, 1989) i CBS Gdzie diabeł mówi dobranoc (Picket Fences, 1996). Użyczyła także głosu matce Box w serialu animowanym Superman (Superman: The Animated Series, 1998).

Przypisy edytuj

  1. Barbara Parkins. allmovie.com. [dostęp 2016-03-29]. (ang.).
  2. Barbara Parkins. Turner Classic Movies. [dostęp 2016-03-29]. (ang.).
  3. Barbara Parkins Biography (1942-). filmreference.com. [dostęp 2016-03-29]. (ang.).
  4. They Shoot Horses, Don't They?. classicmoviehub.com. [dostęp 2016-03-29]. (ang.).
  5. Love Story (1970). notstarring.com. [dostęp 2016-03-29]. (ang.).

Bibliografia edytuj