Bartłomiej Płonka

Bartłomiej Płonka (ur. 24 sierpnia 1897 w Dąbrówce Wielkiej, zm. 17 lipca 1965 tamże) – polski działacz polityczny i społeczny, powstaniec śląski, działacz plebiscytowy, poseł na Sejm Śląski III i IV kadencji.

Bartłomiej Płonka

Bartłomiej Płonka (przed 1936)
Data i miejsce urodzenia	24 sierpnia 1897 Dąbrówka Wielka
Data i miejsce śmierci	17 lipca 1965 Dąbrówka Wielka
Poseł III kadencji Sejmu Śląskiego (II RP)
Okres	od 1930 do 1935
Przynależność polityczna	Narodowo-Chrześcijańskie Zjednoczenie Pracy
Poseł IV kadencji Sejmu Śląskiego (II RP)
Okres	od 1935 do 1939
Przynależność polityczna	Narodowo-Chrześcijańskie Zjednoczenie Pracy

Życiorys

Urodził się w Dąbrówce Wielkiej – dziś będącej dzielnicą Piekar Śląskich. Organizował I powstanie śląskiego w powiecie bytomskim, natomiast podczas III powstania był dowódcą kompanii. Był prezesem Polskiego Komitetu Plebiscytowego w Dąbrówce Wielkiej.

Po 1922 roku brał czynny udział w polskich organizacjach na terenie województwa śląskiego – m.in. był członkiem zarządu Narodowo-Chrześcijańskiego Zjednoczenie Pracy. W latach 30. członek Śląskiej Rady Wojewódzkiej oraz poseł na Sejm Śląski III i IV kadencji. W latach 1932–1935 był naczelnikiem gminy Szarlej, a w latach 1935-1939 naczelnikiem gminy Piekary Śląskie (po połączeniu Szarleja z Wielkimi Piekarami).

We wrześniu 1939 roku brał udział w samoobronie Górnego Śląska, jak członek kompanii Jana Barona. Od 1940 roku żołnierz w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich w Syrii. Później pełnił służbę w szpitalach wojskowych w Palestynie i Iraku.

Po powrocie do kraju działał w Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.

Bibliografia

• Encyklopedia Powstań Śląskich - Instytut Śląski w Opolu, Opole 1982, s. 403.