Bateria Saint Anthony
Bateria Saint Anthony (malt. Batterija ta' Sant'Antnin, it-Trunciera, ang. Qala Battery) – bateria zbudowana w latach 1731–1734 około 2 km na wschód od miejscowości Qala na wyspie Gozo[1]. Jest jedną z kilku pozostałych do dnia dzisiejszego osiemnastowiecznych fortyfikacji nabrzeżnych zbudowanych przez joannitów i jedną z dwóch na Gozo. Bateria St. Anthony stanowi unikalny przykład obiektu tego typu. Głównie z powodu bardzo dobrego stanu zachowania obiektu oraz tego, że sama bateria jak i jej najbliższe otoczenie nie uległo w zasadzie zmianom od ukończenia jej budowy w 1732 roku[2].
 Bateria Saint Anthony (widok z lotu ptaka) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Ta’ Vardati, Ras il-Qala |
| Typ budynku |
militarny |
| Rozpoczęcie budowy | |
| Ukończenie budowy | |
| Pierwszy właściciel |
Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników św. Jana z Jerozolimy z Rodos i z Malty |
| Obecny właściciel | |
Położenie na mapie Malty  | |
Położenie na mapie Morza Śródziemnego  | |
 36°01′57,9″N 14°20′06,6″E/36,032750 14,335167
| |
Została nazwana na cześć wielkiego mistrza Antonio Manoel de Vilhena, za którego panowania została wzniesiona i który w pełni sfinansował jej budowę. Prawdopodobnie zaprojektował ją francuski inżynier Charles François de Montdion[3]. Budowa umocnień rozpoczęła się w 1731 roku, a główne prace zakończono w grudniu 1732 roku. Wykończenie obiektu trwało jeszcze przez kolejne dwa lata do 1734 roku[2]. Bateria została zbudowana na planie sześciokąta wpisanego w półkole z pojedynczym redanem od strony lądu. Od strony morza znajdują się stanowiska dziewięciu dział, umieszczone po trzy na trzech bokach baterii.
W redanie umieszczono wejście do baterii zwieńczone łukiem, na którym znajdują się płaskorzeźby z dwoma herbami. Centralną część baterii zajmuje budynek składający się z trzech pomieszczeń, mieszczących pomieszczenia załogi oraz magazyn prochu i amunicji[2].
Początkowo bateria miała być uzbrojona w ciężkie działa, wśród których miały się znaleźć dwie armaty 36-funtowe uzupełnione armatami 24-funtowymi. Jednak z nieznanych powodów plany zmieniono, już po zaopatrzeniu baterii w amunicję do nich. W 1770 roku wyposażenie baterii stanowiło pięć armat 8-funtowych z zapasami amunicji (420 kulami armatnimi oraz 58 kartaczami) oraz trzy armaty 6-funtowe (175 kulami armatnimi oraz 61 kartaczami)[2].
Od 2007 roku bateria jest zarządzana przez organizację Din l-Art Ħelwa National Trust of Malta wraz z lokalnymi władzami Qala Local Council oraz rządową agencją Malta Environment and Planning Authority (MEPA)[4]. 30 marca 2012 roku została wpisana na listę National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands pod numerem 00039[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b St. Anthony Battery. National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands. [dostęp 2015-09-04]. (ang.).
- ↑ a b c d Dr. Stephen C Spiteri: St Anthony Battery. MilitaryArchitecture.com. [dostęp 2015-09-04]. (ang.).
- ↑ Qala’s St Anthony’s Battery restoration almost complete. GOZO NEWS, 30 sierpnia 2011. [dostęp 2015-09-04]. (ang.).
- ↑ St Anthony’s Battery, Qala, Gozo. Din l-Art Ħelwa National Trust of Malta, 6 listopada 2011. [dostęp 2015-09-04]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Charles Stephenson: The Fortification of Malta 1530-1945. Wyd. drugie. Oxford: Osprey Publishing, 2004. ISBN 978-1-84176-693-5.