Bazyli Ustrzycki (1715–1751)
Bazyli Ustrzycki herbu Przestrzał, (ur. w 1715, zm. w 2 września 1751) – stolnik żydaczowski (1729-1735), stolnik przemyski (1746-1751), kasztelan przemyski (1746-1751), poseł do Stambułu z Krzysztofem Popielem (w 1748).
W młodości walczył w chorągwi króla polskiego Augusta II Mocnego[potrzebny przypis]. Był posłem ziemi przemyskiej na sejm 1730 roku[1].
Pierwszą żoną była Miączyńska cześnikówna bracławska, a drugą (od 1735 r.) Katarzyna Zielonka - też cześnikówna bracławska.
Córką Bazylego i Katarzyny Zielonki była; Apolonia Ustrzycka h. Przestrzał (ur. 17 stycznia 1736, zm. 1814), którą poślubił w 1749 r. gen. książę Antoni Lubomirski h. Szreniawa - właściciel Boguchwały, Przeworska. Drugim jej mężem został (21 stycznia 1751), książę Kazimierz Poniatowski h. Ciołek (1721-1800), generał wojska koronnego, książę nadany (1764), podkomorzy wielki koronny.
Bazyli Ustrzycki kupił Lutowiska i przekazał je w posagu córce Mariannie Ustrzyckiej - zamężnej z Szymonem Urbańskim – łowczym kamienieckim.
Bibliografia edytuj
- Polski Słownik Biograficzny; t. 18 s. 6: psb.15683.6, t. 27, s. 444: psb.23687.4, t. 27, s. 481: psb.23692.3
- W. Dworzaczek; Genealogia i Teki Dworzaczka - dw.4882, dw.9101
Przypisy edytuj
- ↑ Teka Gabryela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1856, s. 14.