Ben Vautier, także Ben, właśc. Benjamin Vautier (ur. 18 lipca 1935 w Neapolu) – francuski artysta szwajcarskiego pochodzenia, mieszka w Nicei. Należał w latach 60. do najbardziej znanych przedstawicieli międzynarodowego ruchu artystycznego fluxus.

Ben Vautier 1995 (Encyclopédie audiovisuelle de l'art contemporain).

Życiorys edytuj

Rodzina Bena Vautier często się przeprowadzała pomiędzy wieloma krajami, aż ostatecznie osiadła w 1949 w Nicei. Vautier zaczynał od osobistego stylu wywodzącego się od dadaizmu. Inspirowany był przez takich artystów, jak Yves Klein, Marcel Duchamp i artystów z kręgu nowego realizmu.

Pomiędzy latami 1958 a 1973 prowadził sklep z płytami w Nicei „Magasin“. Sklep wzbudzał spore zainteresowanie przez swoją fasadę i wyposażenie wnętrza, w których kształtowaniu Ben Vautier przejawiał swój typowy styl. Fasada była pokrywana przez lata licznymi różnorakimi obiektami. Całość uzupełniał charakterystycznymi odręcznymi kommentarzami w jaskrawych kolorach. Fasada jego sklepu była w 1994 wystawiona w Centre Georges Pompidou.

W roku 1959 założył czasopismo Ben Dieu. W następnym roku na pierwszym piętrze jego sklepu (tzw. Laboratoire 32) odbyła się wystawa pod nazwą „Rien et tout“ (pol.: Nic i wszystko).

Ben Vautier należał poza Al Hansenem, Johnem Cage'em i innymi w latach 1962 do 1970 do wiodących członków ruchu fluxus. Z tego powodu bywał na międzynarodowych festiwalach tego ruchu i dał się poznać przez swoje występy. Przez to Nicea stała się jednym z centrów ruchu fluxus we Francji.

Ben Vautier stał się mentorem młodego ruchu w sztuce Figuration Libre, który w 1981 w artykule dla czasopisma Flash Art otrzymuje tę nazwę od niego. Brał udział w wielu wystawach w kraju i za granicą, zdobywając sukcesy artystyczne.

Działalność edytuj

Na początku lat 60. Ben Vautier podjął wiele akcji, żeby wszystko sygnować, co mu wpadło w oczy; łącznie z dziełami innych artystów, ale też i własne ciało. Zakładał na podstawie ready-made Marcela Duchampa i poznania, że dzieło sztuki da się rozpoznać wyłącznie poprzez jego podpisanie (sygnowanie).

W roku 1972 był uczestnikiem documenty 5 w Kassel w dziale Indywidualne Mitologie: Autoprezentacja – Performance – Aktywność – Zmiany (niem. Individuelle Mythologien: Selbstdarstellung – Performances – Activities – Changes).

W roku 1992 jego motto la Suisse n'existe pas („Szwajcaria nie istnieje“) zdobiło oficjalny pawilon szwajcarski na wystawie światowej w Sewilli.

Linki zewnętrzne edytuj