Berberys Julianny

Berberys Julianny (Berberis julianae) – gatunek zimozielonego krzewu z rodziny berberysowatych. Pochodzi z Azji (ojczyzną są środkowe Chiny).

Berberys Julianny

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	jaskropodobne
Rząd	jaskrowce
Rodzina	berberysowate
Rodzaj	berberys
Gatunek	berberys Julianny
Nazwa systematyczna
Berberis julianae C.K. Schneid. C. S. Sargent, Pl. wilson. 1:360. 1913

Morfologia

Pokrój

Dorasta do 2,5 m wysokości (w klimacie środkowoeuropejskim do 1,5 m wysokości) i 1,2 m szerokości.

Kwiaty

Są żółte zebrane w groniaste kwiatostany. Kwitnie od maja do czerwca.

Liście

Pojedyncze 6 cm wąsko eliptyczne i piłkowane na brzegach, ciernie trójdzielne.

Owoce

Jagody, wydłużone, o długości do około 8 mm, barwy ciemnogranatowej, pokryte sinawym nalotem woskowym.

Zastosowanie i uprawa

Gatunek sadzony jako roślina ozdobna. Odporny na zanieczyszczenia powietrza i mrozy (najbardziej odporny na mróz pośród zimozielonych gatunków berberysów, strefa mrozoodporności 6b), dobrze regeneruje. Rośnie najlepiej na stanowiskach słonecznych lub półcienistych i odsłoniętych od wiatru. Wymaga żyznych gleb, dostatecznie wilgotnych i przepuszczalnych (źle rośnie na glebach ciężkich i zimnych).