Bernardo Storace
Bernardo Storace (fl. w połowie XVII w.)[1] – włoski kompozytor i organista okresu baroku.
Data urodzenia |
poł. XVII w. |
---|---|
Pochodzenie | |
Data śmierci |
poł. XVII w. |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
Skąpe wiadomości o jego życiu pochodzą z wydanego w 1664 roku w Wenecji zbioru utworów muzycznych na instrumenty klawiszowe pt. Selva di varie compositioni d'intavolatura per cimbalo et organo. Wiadomo, że w tymże (1664) roku został drugim kapelmistrzem (vicemaestro di capella) kapeli senackiej miasta Mesyny[1] . Miejsce urodzin i śmierci kompozytora pozostaje niepewne.
Twórczość Bernarda Storace zdradza wpływy szkoły neapolitańskiej, ale też szkoły rzymskiej i reprezentuje nurt muzyczny pośredni pomiędzy Girolamo Frescobaldim i Bernardo Pasquinim. Jego jedyny zachowany zbiór utworów (Selva di varie compositioni...) zawiera m.in. wariacje na tematy popularnych w swej epoce tańców.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Hudson 2004 ↓.
Bibliografia edytuj
- Barton Hudson: Storace, Bernardo. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. S. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).
- ISNI: 0000000081255806
- VIAF: 46947754
- LCCN: n81079996
- GND: 103952403
- BnF: 13900103f
- SUDOC: 087884356
- SBN: CFIV124708
- NLA: 49787902
- NKC: jn20040112005
- BNE: XX1757314
- NTA: 097383937
- BIBSYS: 6089285
- CiNii: DA07567283
- PLWABN: 9810673977205606
- NUKAT: n2013140974
- J9U: 987007282827605171
- LIH: LNB:BaD8;=BF
- WorldCat: lccn-n81079996