Bernardo de Iriarte
Bernardo de Iriarte Nieves Rabelo (ur. 18 lutego 1735 w Puerto de la Cruz, zm. 13 lipca 1814 w Bordeaux) – hiszpański polityk. Brat poety Tomása de Iriarte y Oropesa[1].
 Bernardo de Iriarte pędzla Goi, 1797 | |
| Data i miejsce urodzenia |
18 lutego 1735 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Był jednym z najwybitniejszych polityków swoich czasów, członkiem Rady Państwa i Rady Indii. Był entuzjastą sztuki, otrzymał tytuł wiceprotektora Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda w Madrycie. W 1797 został mianowany Ministrem Rolnictwa, Handlu, Żeglugi i Posiadłości Zamorskich[2]. Został pierwszym dyrektorem Królewskiej Kompanii Filipin[3]. Był człowiekiem o szerokich horyzontach otwartym na nowe idee. Należał do okupacyjnego rządu Józefa I, dlatego po powrocie Ferdynanda VII na tron musiał wyemigrować do Francji. Zmarł w Bordeaux w 1814 roku[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Bernardo de Iriarte. fundaciongoyaenaragon.es. [dostęp 2018-05-07]. (hiszp.).
- ↑ Bernardo de Iriarte. artehistoria.com. [dostęp 2018-05-07]. (hiszp.).
- ↑ Albert Boime: Oscuridad al mediodía: <<La Junta de Filipinas>>. W: Praca zbiorowa: Goya. Madrid: Fundación Amigos del Museo del Prado - Galaxia Gutenberg - Círculo de Lectores, 2002, s. 301–324. ISBN 84-8109-355-6.