Bernardyn Realino
Bernardyn Realino, Bernardino Realino (it.) (ur. 1 grudnia 1530 r. w Carpi we Włoszech – zm. 2 lipca 1616 r. w Lecce we Włoszech) – włoski jezuita, święty Kościoła katolickiego.
| prezbiter | |
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja |
1895 |
| Kanonizacja | |
| Wspomnienie |
2 lipca |
| Patron |
Lecce, Carpi |
| Szczególne miejsca kultu |
Lecce |
Bernardyn Realino urodził się w Carpi. Ukończył studia prawnicze w Bolonii. Pełnił urząd podesty w Felizzano oraz Monferrato[1]. Po doświadczeniu widzenia Matki Bożej z Dzieciątkiem porzucł karierę polityczną i wstąpił do zakonu jezuitów w 1564 r.[2] W 1567 r.[1] przyjął święcenia kapłańskie. Po 7 latach w Lecce założył kolegium, którym zajmował się do końca życia.
Został beatyfikowany w 1895 przez Leona XIII[2], kanonizowany przez Piusa XII w 1947 r[1].
Jest patronem Lecce oraz Carpi[1].
Dzień wspomnienia: 2 lipca[1].
Jego relikwie są przechowywane w Lecce w kościele jezuitów.[2]
Bibliografia edytuj
- Święci na każdy dzień. T. V: Lipiec. Wydawnictwo Jedność, Kielce 2009, s. 14. ISBN 978-83-7558-297-0
Źródła internetowe:
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Święci na każdy dzień. T. V: Lipiec. Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2009, s. 14. ISBN 978-83-7558-294-0.
- ↑ a b c Internetowa liturgia godzin